Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2014/25981 Esas 2016/935 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi : Ankara 2. İş Mahkemesi
Tarihi : 08.05.2014
No : 2011/886-2014/622


Dava, davacının eşinin tedavisinde kullanılan tıbbî malzeme bedelinin, Kurumca eksik ödenen 1.689,10 TL’lik kısmının tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece, uyulan bozma ilâmı sonrasında davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
21.07.2004 gün ve 25529 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak, öngördüğü istisnalar dışındaki hükümleri yayım tarihinde yürürlüğe giren, 14.07.2004 tarih ve 5219 sayılı “Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun” ve ayrıca 5236 sayılı Kanun; katsayı artışı da uygulanmak suretiyle bu kanunların yürürlük tarihinden sonra yerel mahkemelerce verilen hükümler yönünden 2014 yılı için 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesindeki atıf nedeniyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427.maddesindeki temyiz (kesinlik) sınırını 1.890,00 TL olarak değiştirmiştir.
Alacağın bir kısmının dava edilmiş olması halinde temyiz (kesinlik) sınırının alacağın tamamı gözetilmesi; tamamı dava edilen bir alacağın kısmen kabulünde ise temyiz (kesinlik) sınırının belirlenmesinde kabul ve reddedilen miktarların esas alınması HUMK"nun 427. maddesi hükmü gereğidir.
İnceleme konusu davada reddedilmekle temyiz konusu yapılan tutar, değinilen kesinlik sınırını aşmadığından, anılan karara karşı temyiz yoluna başvurulması olanaksız olup temyiz dilekçesinin reddi gerekmektedir.
S O N U Ç : Yukarıda açıklanan nedenle davacı vekilinin temyiz dilekçesinin, hükmün miktar itibarıyla kesinliği nedeniyle REDDİNE, 28.01.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.