Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/44997 Esas 2016/118 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine.
2-Davacı, davalı işyerinde temizlik işçisi olarak çalışırken 2009 yılı Haziran ve Temmuz aylarında temizlik işi alımı için ihale yapılmadığını, ancak kendisinin ve diğer işçilerin kesintisiz çalışmaya devam ettiklerini, buna rağmen bu dönemde ödenmesi gereken alacaklarının ödenmediğinden bahisle bazı işçilik alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı, bu aylarda ihale boşluğu olduğunu, talep konusu dönemde davacının çalışmadığını kendi işçileriyle temizlik işlerinin yapıldığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Somut olayda, davalı ... Başkanlığında 2009 yılı Haziran ve Temmuz aylarında yaklaşık 50 günlük ihale boşluğu olduğu, ancak bu dönemde temizlik elemanlarının çalışmalarının devam ettiği de tüm dosya kapsamı ve açılan emsal davalardan anlaşılmaktadır. Ayrıca emsal dosyalarda da görüldüğü üzere bu dönemde, ...‘den 09.07.2009-20.07.2009 tarihleri arasında geçici temin usulü ile alım yapıldığı ve bazı işçilerin çalışmalarının bildirildiği de görülmekte olup mahkemece bu husus hiç araştırılmamıştır. Yapılacak iş, ...’nin kayıtları incelenerek davacının dava konusu dönemde çalışmasının olup olmadığı tereddüte yer vermeyecek şekilde belirlenmeli, davacının çalışması yoksa bu süre dışlanarak davacının alacak miktarı belirlenmelidir. Eksik araştırma ile hüküm kurulmuş olması hatalıdır.
3-Davalı davacının ıslah ile alacak miktarlarını artırmasından sonra yasal süresi içinde zamanaşımı definde bulunduğu halde mahkemece bu husus dikkate alınmadan karar verilmesi de doğru değildir.
4- Davacının fazla mesai alacağının tutarı taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Somut olayda bilirkişi davacının 20009/6. ayında haftalık 26 saat, 2009/7. ayında haftalık 15 saat fazla mesai yapıldığını bildirerek hesaplama yapılmıştır. Ancak emsal dosyalardan da anlaşıldığı üzere uyuşmazlık döneminde, haftanın 7 günü 07.00-15.00 saatleri arasında çalıştıktan sonra bundan ayrı ve ek olarak her hafta çarşamba, cumartesi ve pazar günleri de ortalama olarak 19.00-02:00 saatleri arasında çalıştıkları, davacının normal olarak haftalık yasal iş süresi olan 45 saatlik çalışması olan 07.00-15.00 saatleri arasındaki çalışmasından ayrı olarak aynı haftanın 3 günü de 19.00-02.00 saatleri arasında yarım saat ara dinlenmesi düşüldükten sonra ayrıca 3 gün x 6,5 saat = 19,5 saat çalıştığı ve haftada 19,5 saat fazla mesai yaptığı anlaşılmaktadır. Yapılacak iş kararı davacının temyiz etmemesi nedeniyle davalı yararına oluşan usulü kazanılmış hak ilkesi de gözetilerek davacının fazla mesai alacağının da bu şekilde hesaplanması gerekirken olaya uygun olmayan rapora itibarla hüküm kurulması hatalıdır.
O halde davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 18/01/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.