Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2015/24132 Esas 2016/933 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi : Ankara 16. İş Mahkemesi
Tarihi : 09.07.2015
No : 2013/21-2015/1072



Dava, tedavide kullanılan ilaç salınımlı stent bedelinin tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece, uyulan bozma ilâmı sonrasında davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, taraflar vekillerince temyiz edilmesi üzerine, davalı K... vekilinin temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
A-) Davalı K... vekilinin temyiz itirazlarına ilişkin olarak;
Dava alacak istemine ilişkin olup, dava dilekçesinde 4.428,00 TL’nin tahsiline karar verilmesi talep edilmiştir.
Mahkemece, uyulan bozma ilâmı sonrasında, davanın kısmen kabulüyle, 989,50 TL’nin davalıdan tahsiline karar verilmiş; 09.07.2015 günlü karar taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
21.07.2004 gün ve 25529 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak, öngördüğü istisnalar dışındaki hükümleri yayım tarihinde yürürlüğe giren, 14.07.2004 tarih ve 5219 sayılı “Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun” ve ayrıca 5236 sayılı Kanun; katsayı artışı da uygulanmak suretiyle bu kanunların yürürlük tarihinden sonra yerel mahkemelerce verilen hükümler yönünden 2015 yılı için 1086 sayılı Hukuk Usûlü Muhakemeleri Kanunu’nun 427. maddesindeki temyiz (kesinlik) sınırını 2.080,00 TL olarak değiştirmiştir.
Alacağın bir kısmının dava edilmiş olması hâlinde temyiz (kesinlik) sınırının saptanmasında alacağın tamamının gözetilmesi; tümü dava konusu yapılan bir alacağın kısmen kabulünde ise temyiz (kesinlik) sınırının belirlenmesinde kabul ve reddedilen miktarların esas alınması, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun geçici 3. maddesi gereğince 1086 sayılı Hukuk Usûlü Muhakemeleri Kanunu’nun 427’nci maddesi hükmü gereğidir.
Somut olayda yerel mahkemece hüküm altına alınan 989,50 TL alacak tutarı, yukarıda değinilen temyiz (kesinlik) sınırının altında bulunduğundan, anılan karara karşı temyiz yoluna baş vurulması hükmolunan miktar itibariyle mümkün bulunmadığından, davalı K... vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE;
B-) Davacı vekilinin temyiz itirazları yönünden;
Hüküm iş mahkemesi tarafından verilmiş olup, 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanununun 8. maddesi hükmüne göre, iş mahkemelerinden verilmiş bulunan nihai kararların 8 gün içinde temyiz olunması gerekir.
Olayda hüküm 19.10.2015 tarihinde yöntemine uygun şekilde davacı vekiline tebliğ edilmiş olup, temyiz ise 30.10.2015 tarihinde vuku bulmuştur. Şu duruma göre davada 8 günlük temyiz süresi geçmekle, 01.06.1990 gün ve 1989/3 E. 1990/4 karar sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme kararıda gözönünde tutularak davacı vekilinin temyiz dilekçesinin süre aşımı yönünden reddi cihetine gitmek gerekmiştir.
S O N U Ç : Yukarıda açıklanan nedenlerle taraflar vekillerinin temyiz dilekçelerinin REDDİNE, 28.01.2016 gününde oybirliği ile karar verildi .