Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/1093 Esas 2022/760 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Edirne 2. Asliye Hukuk Mahkemesi'nce verilen 20.11.2018 gün ve 2018/333 - 2018/347 sayılı kararı onayan Daire'nin 25.11.2019 gün ve 2019/1846 - 2019/7468 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin, davalı ... Meclisinin kararı ile kabul edilen tek araç ile aktarmasız yolcu taşıma güzergahına dahil olabilmek için hat bedeli adı altında 60.000.- TL ödeme yaptığını, ancak davalı ... Meclisi kararının Edirne İdare Mahkemesi'nce iptal edildiğini, davalı belediyenin iptal kararını gerekçe göstererek 01.09.2010 tarihli meclis kararı ile sisteme son vermesine rağmen almış olduğu parayı müvekkiline iade etmediğini ileri sürerek; fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere, şimdilik 10.000.- TL'nin 01.09.2010 tarihinden işleyecek faizi ile davalıdan tahsilini talep etmiş; bozma sonrası yaptığı ıslahla talebini 60.000.- TL'ye yükseltmiştir.
Davalı vekili; davanın zamanaşımına uğradığını, esas yönünden ise davalının yeni kurulan ETUS sistemine dahil edilmesi nedeniyle bir hak kaybına uğramadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya göre, davacının davalıdan 45.447,29 TL alacaklı olduğunun sabit olduğu, ancak bozma ilamından sonra ıslah yapılamayacağı ve HMK'nın 26. maddesi uyarınca mahkemece taleple bağlı olunduğu, bozmadan sonra yapılan ıslahın hüküm ifade etmeyeceği dikkate alınarak ıslahın yapılmamış sayılması gerektiği gerekçesiyle davanın kabulüne 10.000,00 TL'nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline dair verilen karar taraf vekillerinin temyizi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Bu kez davacı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 55,00 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 709,50 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacıdan alınarak Hazine'ye gelir kaydedilmesine, 01/02/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.