Mahkemesi :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

Dava, hizmet süresinin tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece bozma sonrası yapılan yargılamada davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, taraflar avukatları tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Somut olay incelendiğinde; davacının 1996 Ağustos ile 2001 Eylül"üne kadar çalıştığını, sonrasında tekrar aynı iş yerinde 2002 Nisan ile 2008 Mart ayları arasında kesintisiz çalıştığını ve bu sürelerin tespitini istediği, mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda, davanın kısmen kabulü ile 01.04.2002 tarihi öncesindeki talepler ile ilgili olarak hak düşürücü sürenin dolması nedeniyle talebin reddine, 01.04.2002 ile 04.06.2007 tarihleri arasındaki süre yönünden Yargıtay incelemesinden bozulmayarak kesinleşen toplam 687 prime esas gün hizmeti olduğunun tespitine ve fazlaya ilişkin talebin reddine dair hüküm fıkraları ile ilgili tekrar karar verilmesine yer olmadığına karar verildiği görülmüştür.
Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 381’inci maddesinde, mahkemenin, hazır olan tarafın iddia ve savunmalarını dinledikten sonra yargılamanın sona erdiğini bildirerek kararını tefhim edeceği (yüze karşı okuyacağı), kararın tefhiminin en az 388’inci maddede belirtilen hüküm sonucunun duruşma tutanağına geçirilerek okunması suretiyle olacağı belirtilmiş, 388’inci maddesinde kararın içereceği konular sıralanarak, yargılama sonunda kurulan hüküm sonucu kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz yinelenmeksizin, istek sonuçlarından her biri hakkında verilen hükümle taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, mümkünse sıra numarası altında birer birer, açık, kuşku ve duraksama uyandırmayacak şekilde gösterilmesinin gerekli olduğu bildirilmiş, 389’uncu maddesinde, mahkeme kararı ile iki tarafa yüklenen ve verilen görev ve hakların kuşku ve duraksamayı gerektirmeyecek şekilde oldukça
kolay anlaşılır ve açık yazılması gerektiği hüküm altına alınmıştır. Anlaşılacağı üzere söz konusu düzenlemeler, yargıda netlik ve açıklık ilkesine uygun olarak kamu düzeni ve barışının sağlanmasını amaçlamaktadır. Diğer taraftan belirtilmelidir ki, mahkemece verilen karar, aleyhine temyiz yoluna başvurulması üzerine yasal denetim görevini yerine getiren Yargıtay tarafından bozulması ile ortadan kalktığından, bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda davanın tüm tarafları hakkında yukarıda değinilen yasal düzenlemeler çerçevesinde yerine getirilmeye elverişli yeni hüküm oluşturulması gerekmekte olup, bu anlamda bozulan karara yollamada bulunularak hüküm kurulamayacağı açıktır.
Bu yasal düzenleme ve açıklamalar ışığı altında inceleme konusu dava değerlendirildiğinde; Dairemizce verilen 10.02.2014 gün ve 18780/2045 sayılı bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda, anılan düzenlemelere uygun hüküm oluşturulması gerekirken, mahkemece, 01.04.2002 ile 04.06.2007 tarihleri arasındaki süre yönünden Yargıtay incelemesinden bozulmayarak kesinleşen toplam 687 prime esas gün hizmeti olduğunun tespitine ilişkin hükmün bozma ilamı kapsamı dışında kalıp kesinleştiği gerekçesiyle yazılı şekilde karar verilmesine yer olmadığına ilişkin karar verilmesi, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, taraflar avukatlarının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları nazara alınmalı ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacı ve davalı ..."den alınmasına, 28.01.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.