MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen nafaka davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davada; tarafların 2007 yılında boşandıkları ve boşanma sonucunda müşterek çocuklar 1998 doğumlu ... 1999 doğumlu ..."nın velayetinin davacı anneye verildiğini, müşterek çocuklar için iştirak nafakasına hükmolunmadığını böylece boşanma ilamının kesinleştiğini, şimdi ise müşterek çocuklar için iştirak nafakasına ihtiyaç duyulduğu ileri sürülerek herbir çocuk için ayrı ayrı 200 TL iştirak nafakasına hükmolunması talep ve dava edilmiştir.
Mahkemece davanın kabulü cihetine gidilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak, tarafların sosyal ve ekonomik durum araştırması incelenmesinde; davacı annenin ev hanımı olduğu, davalı babanın ise, çalışma gücünün %94 oranında kayba uğradığı, yatağa bağlı yaşadığı, aylık 965 TL yaşlılık maaşı aldığı, kendisine kardeşinin baktığı, kardeşinin bakım ücreti olarak 673 TL aldığı anlaşılmaktadır.
Somut olayda; davalının bakım parası davalıya değil kendisine bakan kardeşine ödenmektedir. Davalının sadece aylık 965 TL geliri kalmaktadır. Davalı baba bakıma muhtaç olup, yatağa bağlı yaşadığı (altına bez bağlandığı, sonda takıldığı v.s. giderinin bulunduğu dosya içeriğine göre sabittir) tedavi ve bakım giderlerinin fazla olduğu, davalının bu giderlerine, tarafların sosyal ve ekonomik durumuna, günün ekonomik koşullarına göre hükmolunan nafaka miktarları çok olup, TMK.nun 4.maddesinde vurgulanan hakkaniyet ilkesine uygun değildir. Hükmün bozulması gerekmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 06.02.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.