Suça sürüklenen çocuk ... hakkında nitelikli yağma ,beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı ve suça sürüklenen çocuk ... hakkında nitelikli yağma suçlarından yapılan yargılama sonucunda atılı suçlardan mahkûmiyetlerine dair İstanbul Anadolu Çocuk Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 05.12.2013 gün ve 2012/45 Esas, 2013/307 Karar sayılı hükümlerin O Yer Cumhuriyet Savcısı, suça sürüklenen çocuklar müdafileri ile kanuni temsilcileri tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 01.06.2015 gün ve 2014/12240 Esas, 2015/6718 Karar sayılı ilamı ile hükümlerin bozulması yönündeki kararıyla ilgili olarak ilk derece mahkemesince direnme kararı verilerek kurulan 11.11.2015 gün ve 2015/352 Esas, 2015/442 Karar sayılı ilamın suça sürüklenen çocuklar müdafilerince temyiz edilmesinin ardından Dairemizin 18.04.2017 gün ve 2017/460 Esas, 2017/2130 Karar sayılı ilamı ile direnme sebepleri yerinde görülmediğinden reddiyle, anılan hususta hüküm kurulması için dosyanın gönderildiği Yargıtay Ceza Genel Kurulunca verilen 07.03.2019 gün ve 2017/14-646 Esas, 2019/165 sayılı kararıyla ilk derece mahkemesince verilen 05.12.2013 ve 11.01.2015 tarihli kararların 6284 sayılı Kanun uyarınca kamu davasına katılma hakkı bulunan Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına tebliğ edilerek Bakanlık vekili tarafından temyiz edilmemesi halinde Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesi, temyiz edilmesi halinde ise bu konuda ek tebliğname düzenlettirilip katılma kararı verildikten sonra Dairece değerlendirme yapılması için mahkemesine gönderilen dosyada gerekçeli kararın tebliğ edildiği Bakanlık vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen tebliğnameyle birlikte Dairemize tevdi edilen dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair
Kanunun 20/2. maddesi uyarınca davaya katılma hakkı bulunan Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına yokluğunda yapılan yargılamaya ilişkin olarak mahkemelerce re"sen ihbarda bulunulmasının zorunlu olup olmadığı hususunda Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunca yapılan toplantı sonucunda verilen 13.12.2019 gün ve 2019/6 Esas, 2019/7 sayılı içtihadı birleştirme kararı ile Bakanlığa bildirimde bulunulmasının zorunlu olmadığının kabul edilmesi ve 5271 sayılı CMK"nın 237/2. maddesine göre kanun yolu muhakemesinde davaya katılma talebinde bulunulamayacağının anlaşılması karşısında, Bakanlık vekilinin davaya katılma ve hükümleri temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca Reddiyle, Dairemizin 18.04.2017 gün ve 2017/460 Esas, 2017/2130 Karar sayılı ilamına istinaden direnme kararıyla ilgili gerekli değerlendirmenin yapılarak karar verilmek üzere dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulunca incelenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 04.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.