Mahkemesi :Ceza Dairesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davalı vekilinin temyiz başvurusunun reddi

Davalı vekilinin temyiz isteminin reddine ilişkin ek karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 58.800 TL olduğu ve davacı lehine hükmedilen tazminat miktarının 30.427 TL olması nedeniyle hükmün davalı açısından kesin oluğu görülmekle;
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 14.06.2019 tarih, 2019/922 Esas – 2019/2037 Karar sayılı "istinaf başvurusunun esastan reddine" dair kararı, davalı açısından 6100 sayılı HMK’nın 24/11/2016 tarih ve 6763 sayılı Kanun"un 42. maddesi ile değişik 362. maddesinin a bendinde yer alan temyiz sınırı ve kabul edilen tazminat miktarına göre kesin nitelikte olması sebebiyle, davalı vekilinin temyiz talebinin reddine ilişkin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesinin, 18.07.2019 tarih ve 2019/922 – 2019/2037 sayılı ek karara yönelik davalı vekilinin CMK"nın 296/2. maddesi gereğince yaptığı temyiz isteminin, CMK"nın 302/1. maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE; dosyanın gereği için İstanbul 19. Ağır Ceza Mahkemesine; kararın bir örneğinin de İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 08.02.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.