Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/3093 Esas 2015/958 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/3093
Karar No: 2015/958
Karar Tarihi: 20.04.2015

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/3093 Esas 2015/958 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, suça sürüklenen çocuğun hırsızlık suçu işlediğini kabul etmiş ve mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak, suça sürüklenen çocuk diğer sanıklarla birlikte iş yerine zarar vererek hırsızlık suçu işlediği için, işyeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarını da işlemiştir. Bu nedenle, cezaların yanı sıra zaman aşımı hükümleri de göz önünde bulundurularak hesaplanması gerektiği ve hüküm kurulması gerektiği belirtilmiştir.
Kararın ikinci maddesi, suça sürüklenen çocuk hakkında daha önce verilen adli para cezasının hüküm teşkil ettiği ve bu kez hapis cezasına hükmedilmesinin yanlış olduğunu belirtmektedir. Ayrıca, 765 sayılı TCK lehine olmasına rağmen 5237 sayılı TCK'nın uygulanması gerektiği yönünde bir hüküm verildiği için karar bozulmuştur.
Konuyla ilgili kanun maddeleri şunlardır:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun hırsızlık suçunu düzenleyen 141 ve 142. maddeleri
- 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun işyeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarını düzenleyen 492 ve 493. maddeleri
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 326. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun

17. Ceza Dairesi 2015/3093 E. , 2015/958 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1) 5237 sayılı TCK’nın 141 ve 142. maddelerinde tanımlanan hırsızlık suçu ile 765 sayılı TCK’nın 492 ve 493 maddesinde yer alan suçun öğelerinin farklı olduğu, suça sürüklenen çocuğun temyiz kapsamında bulunmayan diğer sanıklarla birlikte müştekiye ait iş yerinin muhkem olan asma kilidini ve camını kırarak hırsızlık suçunu işlediklerinin anlaşılması karşısında; 5237 sayılı Yasanın 142/1-b maddesinde belirtilen hırsızlık suçunun yanı sıra aynı Yasanın 116/2-4, 119/1-c ve 151/1.maddelerinde belirtilen işyeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme suçlarını oluşturan eylemleri nedeniyle zamanaşımı hükümleri de gözetilerek verilmesi gereken cezalar denetime olanak sağlayacak şekilde hesaplanıp, sonuç cezalara göre lehe yasanın belirlenmesi gerektiği gözetilmeden denetime olanak vermeyecek şekilde karşılaştırma yapılıp yazılı şekilde hüküm kurulması,
2) Kabule göre de;
a) Suça sürüklenen çocuk hakkında 27/04/2006 tarihinde verilen ilk hükmün sonuç olarak adli para cezasından ibaret olduğu ve aleyhe temyiz bulunmaması nedeniyle kazanılmış hak teşkil edeceği gözetilmeden bu kez hapis cezasına hükmedilmek suretiyle 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla halen yürürlükte bulanan CMUK"nın 326/son maddesine aykırı davranılması,
b) Hükmün gerekçesinde lehe yasa karşılaştırılması yapıldıktan sonra 765 sayılı TCK"nın suça sürüklenen çocuk lehine olduğu kanaatine varıldığı belirtildiği halde, 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesi ile uygulama yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 20/04/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.