Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2014/20329 Esas 2014/17072 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/20329
Karar No: 2014/17072
Karar Tarihi: 01.07.2014

Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2014/20329 Esas 2014/17072 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, banka veya kredi kartlarını kötüye kullanmak suçlamasıyla Asliye Ceza Mahkemesi'nde yargılanmıştır. Sanık, temyiz talebiyle birlikte eski hale getirme talebinde bulunmuştur çünkü hükmün kendisine tebliğ edilmediğini savunmaktadır. Ancak mahkeme, temyiz talebinin reddedilmesine karar vermiştir. Mahkemece yapılan yargılamayı ve toplanan delilleri dikkate alarak suçun oluşumuna ve niteliğine uygun bir karar verilmiştir. Ancak sanığın cezasının belirlenmesinde çelişki oluşmuştur ve bu yanlışlık 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi ile düzeltilebilir. Bu nedenle sanığın cezası düzeltilerek onanmıştır. Kararda, sanığın suçu işlediği TCK'nun 245/1 maddesi, hükmolunan adli para cezasının TCK'nun 62. maddesi, günlüğü 20 liradan hükmolunan adli para cezasının ise TCK'nun 52/2. maddesi ile belirlendiği belirtilmiştir.

8. Ceza Dairesi 2014/20329 E. , 2014/17072 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Sanığın yokluğunda verilen hükme ilişkin gerekçeli kararın kendisine tebliğ edilmediğini savunarak temyiz talebi ile birlikte talep ettiği eski hale getirme hususunda karar verme yetkisinin CMK.nun 42/1. maddesine göre hükmü temyizen incelemekle görevli Yargıtay"a ait olduğu gözetilmeksizin, mahkemece temyiz talebinin reddine ilişkin kararın hukuki değerden yoksun ve sanığın yokluğunda verilen gerekçeli kararın daha önceden tebliğ yapılmamış adresine Tebligat Kanununun 35. maddesine göre yapılan tebliğinin usulüne uygun bulunmadığı, temyizin öğrenme üzerine ve süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, bir nedene dayanmayan yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak:

Temel ceza tayin olunurken hapis cezası alt sınırdan tayin olunduğu halde, aynı gerekçeyle adli para cezasına esas alınan birim gün sayısının alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesi suretiyle çelişkiye neden olunması,

Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, sanığa TCK.nun 245/1. maddesi uyarınca hapis cezası yanında hükmolunan adli para cezasına esas alınan 30 günün 5 güne, TCK.nun 62. maddesi uyarınca belirlenen 25 günün 4 güne indirilmesi, TCK.nun 52/2. maddesi uyarınca günlüğü 20 liradan hükmolunan 500 TL adli para cezasının 80 TL"ye indirilmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 01.07.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.