Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/8601 Esas 2015/19796 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ........................ İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin 01.02.2008 - 15.08.2012 tarihleri arasında davalıya ait işyerinde çalıştığını, 06.07.2012 tarihinde evlendiğini, iş akdini bu sebeple feshettiğini, alacaklarının ödenmediğini iddia ederek, kıdem tazminatı, fazla mesai ve genel tatil alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; zamanaşımı defi"inde bulunarak davacının ................................. "nda 11.01.2008 tarihinde işe başladığını, işyeri okul olduğu için Cumartesi - Pazar çalışması olmadığını, öğlen yemeği 13:00"da verildiği için bundan sonra çalışma olmadığını, yaz dönemi ve sömestr döneminde tatil olduğunu, işyerinde fazla çalışma yapılmadığını, haftada 5 gün çalışılıp, resmi ve bayram tatillerinde çalışılmadığını, davacının evlilik sebebi ile işten ayrılmasına rağmen başka bir işyerinde çalışmaya başladığını, durumun hakkın suistimali olduğunu, açılan davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulü ile kıdem tazminatı, fazla mesai ve genel tatil alacaklarının davalıdan tahsiline hükmedilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı 01.02.2008 tarihinde işe girdiğini belirterek talepte bulunmuştur. İşe giriş tarihinin talep aşılarak 11.01.2008 olarak belirlenmesi taleple bağlılık kuralına aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
3-Fazla çalışma süresinin hesabı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Dosya kapsamından fazla çalışma süresinin tanık beyanlarına göre belirlendiği görülmektedir. Davacı tanıkları işyerinde haftanın 5 günü 08.00/08.30 - 17.30/18.00 saatleri arasında ve bazı cumartesi günleri de aynı saatler arasında çalışıldığını beyan etmişler, davalı tanığı davacının haftada 5 gün 08.30 - 17.30 saatleri arasında çalıştığını belirtmiştir.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının işyerinde haftanın 6 günü 08.00 - 18.00 saatleri arasında, 1.2 saat ara dinlenmesi yaparak haftada 7.8 saat fazla çalıştığı tespit edilerek hesap yapılmış ise de, varılan sonuç dosya kapsamına uygun değildir.
Mahkemece yapılacak iş davacı tanıklarının "bazı haftalar cumartesi günleri çalışırdık " şeklindeki beyanları açıklığa kavuşturularak sonucuna göre karar vermektir. Davacının haftada 6 gün çalıştığı kabul edilerek yapılan hesaba itibarla hüküm kurulması hatalıdir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 01/06/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.