Karşılıksız yararlanma ve mühür bozma - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2014/4192 Esas 2014/17065 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/4192
Karar No: 2014/17065
Karar Tarihi: 01.07.2014

Karşılıksız yararlanma ve mühür bozma - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2014/4192 Esas 2014/17065 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararına göre, sanık karşılıksız yararlanma suçundan cezalandırılmadı, mühür bozma suçundan ise beraat etti. Ancak, sanık hakkında verilen ceza verilmesine yer olmadığına dair karar adli sicile kaydedilmesi gerektiği hatası yapıldı ve bu husus düzeltme yapılarak karar onandı. Suç tarihinin 05.07.2012 tarihinden önce olması sebebiyle adli sicile kaydedilmesi gereken kararlardan olmadığı için, kararın adli sicilde kaydedilmesi yasaya aykırıdır. Kararda belirtilen kanun maddeleri ise şunlardır: 6352 sayılı Yasanın 103. maddesi, 5352 sayılı Adli Sicil Kanununun 6. maddesi (eklenen 2. fıkra), 5271 sayılı CMK'nun 223/4-a maddesi, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi, ve 1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesi.

8. Ceza Dairesi 2014/4192 E. , 2014/17065 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma ve mühür bozma
HÜKÜM : - Mühür bozma suçundan beraatine,
- Karşılıksız yararlanma suçundan ceza verilmesine yer olmadığına,

Gereği görüşülüp düşünüldü:

1- Katılan vekilinin, mühür bozma suçundan kurulan hükme yönelik temyizinin incelenmesinde;

Mahkemece kanıtlar değerlendirilip gerektirici nedenleri açıklanmak suretiyle verilen beraat kararı usul ve yasaya uygun bulunduğundan katılan vekilinin, suçun sübutuna, noksan araştırma ile karar verildiğine yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün oybirliğiyle (ONANMASINA),

2- Katılan vekilinin, karşılıksız yararlanma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelenmesine gelince;

Mahkemece kanıtlar değerlendirilip gerektirici nedenleri açıklanmak suretiyle verilen ceza verilmesine yer olmadığına dair kararı usul ve yasaya uygun bulunduğundan katılan vekilinin, suçun sübutuna, noksan araştırma ile karar verildiğine, vekalet ücretine hükmolunması gerektiğine yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:

Suç tarihinin 05.07.2012 tarihinden önce olması sebebiyle 6352 sayılı Yasanın 103. maddesi ile 5352 sayılı Adli Sicil Kanununun 6. maddesine eklenen 2. fıkra kapsamında adli sicile kaydedilmesi gereken kararlardan olmadığı gözetilmeden, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK.nun 223/4-a maddesi uyarınca sanık hakkında verilen ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin kararın adli sicile kaydedilmesine karar verilmesi,

Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hükmün 4. fıkrasından "6352 sayılı Yasanın 84. maddesi ile eklenen 5237 sayılı Yasanın 168/5. madde ve fıkrası uyarınca sanığın zararı tamamen tazmin ettiği anlaşıldığından ancak bir soruşturma veya kovuşturmayla bağlantılı olarak Cumhuriyet Savcısı, Hakim veya Mahkeme tarafından istenmesi halinde ve bu maddede belirtilen amaç için kullanılabilmek üzere kararın bunlara mahsus bir sisteme kaydedilmesine, bu doğrultuda kararın kesinleştiğinde bir suretinin Adli Sicil ve İstatistik Genel Müdürlüğüne gönderilmesine" ibaresinin çıkarılması suretiyle hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 01.07.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.