Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/13830 Esas 2021/1181 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/13830
Karar No: 2021/1181
Karar Tarihi: 08.02.2021

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/13830 Esas 2021/1181 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesi, davalının temyiz talebinin reddine karar verdi. Bu karar, davacı lehine hükmedilen 17.116,21 TL tazminat miktarının, temyiz kesinlik sınırı olan 58.800 TL'nin altında olması sebebiyle davalı açısından kesinleşti. Ayrıca, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesi, davacının tazminat talebinin bir kısmının kabulüne ilişkin hükmü İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda düzeltilerek, istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildi. Bu sebeple, davalı vekilinin temyiz talebinin reddine karar verildi ve dosya İnegöl Ağır Ceza Mahkemesine gönderildi. Kanun maddeleri olarak ise, kararın verildiği tarihte CMK'nın 296/2. maddesi gereğince yapılan temyiz istemi CMK'nın 302/1. maddesi gereğince esastan reddedildi ve 6100 sayılı HMK’nın 24/11/2016 tarih ve 6763 sayılı Kanunun 42. maddesi ile değişik 362. maddesinin \"a\" bendinde yer alan temyiz sınırı ve kabul edilen tazminat miktarına göre kesin nitelikte oldu.

12. Ceza Dairesi 2019/13830 E. , 2021/1181 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davalı vekilinin temyiz başvurusunun reddine

Davalı vekilinin temyiz isteminin reddine ilişkin ek karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 58.800 TL olduğu ve davacı lehine hükmedilen tazminat miktarının 17.116,21 TL olması nedeniyle hükmün davalı açısından kesin oluğu görülmekle;
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 22.05.2019 tarih, 2019/566 Esas – 2019/1778 Karar sayılı " düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine" dair kararı, davalı açısından 6100 sayılı HMK’nın 24/11/2016 tarih ve 6763 sayılı Kanunun 42. maddesi ile değişik 362. maddesinin "a" bendinde yer alan temyiz sınırı ve kabul edilen tazminat miktarına göre kesin nitelikte olması sebebiyle, davalı vekilinin temyiz talebinin reddine ilişkin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesinin, 16.07.2019 tarih ve 2019/566 – 2019/1778 sayılı ek karara yönelik davalı vekilinin CMK"nın 296/2. maddesi gereğince yaptığı temyiz isteminin, CMK"nın 302/1. maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE; dosyanın gereği için İnegöl Ağır Ceza Mahkemesine; kararın bir örneğinin de Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 08.02.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.