Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2015/16026 Esas 2016/891 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi : Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dava, geçirdiği iş kazası sonucu sürekli iş göremez duruma giren sigortalıya bağlanan gelir ve yapılan ödemelerden oluşan kurum zararının rücuan tahsiline ilişkindir.
1)- Mahkemece, 31.01.2007 tarihli ....... İş Teftiş Kurulu inceleme raporu hükme esas alınarak, davalının %80 kusur karşılığı tazminat miktarından sorumluluğuna karar verilmiştir.
Davanın yasal dayanağı, 506 sayılı Yasanın 26. maddesidir. Anılan maddede düzenlenmiş bulunan rücû davaları, kusur sorumluluğuna dayanmakta olup, iş kazasında kusurlu olanlar davacı Kurumun rücû alacağından kusurları karşılığı sorumludur. Kusurun belirlenmesinde ise; zararlandırıcı sigorta olayının ne şekilde oluştuğunun, dosya içeriğindeki tüm deliller takdir olunarak belirlenmesi ve kabul edilen maddi olgular doğrultusunda, konusunda uzman sayılacak kişilerden oluşturulacak bilirkişi heyetinden, aynı olay nedeniyle daha önce açılmış ve kesinleşmiş tazminat ve ceza dosyaları varsa, bu dosyalardaki kusur raporları ile çelişki oluşturmayacak şekilde kusur oran ve aidiyeti konusunda rapor alınması gereklidir.
Kusur tespitine yönelik tüm bu olgular da irdelenerek, olay tarihinde yürürlükte bulunan 506 sayılı Yasanın 26. maddesine de uygun, soyut ifadelere dayanmayan, iş güvenliği mevzuatına göre hangi önlemlerin alınması gerekeceği, bu önlemlerin işverence alınıp alınmadığı ve alınmış önlemlere sigortalı işçinin uyup uymadığı ve dayanağı mevzuat hükümleri ayrıntılarıyla irdelenerek, iş kazasının olduğu meslek kolu ile iş ve işçi güvenliği konusunda uzman bilirkişi kurulundan alınacak kusur raporu ile sonuca gidilerek karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde yanlış değerlendirme ile hüküm kurulması isabetsizdir.
2)- Kabule göre de dava tarihinden itibaren faize hükmedilmesi hatalıdır. Faiz başlangıcı ilk peşin sermaye değerli gelirler yönünden onay tarihi, tedavi gideri ve geçici iş göremezlik ödeneği yönünden ise sarf ve ödeme tarihleridir. Mahkemece bu husus gözardı edilerek yazılı şekilde dava tarihinden itibaren faize hükmedilmesi isabetsiz olup, bozma nedenidir.
Mahkemece; açıklanan maddi ve hukuki ilkeler uyarınca tazminat hesabı yapılmaksızın, eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmiş olması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O hâlde, taraf vekillerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istem halinde davalıya iadesine, 26.01.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.