5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2017/1009 Esas 2017/8067 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/1009
Karar No: 2017/8067
Karar Tarihi: 11.10.2017

5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2017/1009 Esas 2017/8067 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararın temyiz istemi kabul edildi. Hükmün Açıklanmasının Geri Bırakılması kararlarının infazı kabil kesinleşmiş mahkumiyet kararı niteliğinde olmadığı gözetildiğinde, müsadere hususunda mahallinde her zaman karar verilmesi olanaklı görüldü. Süreç boyunca yapılan incelemeler sonucunda Sanık tarafından işlenen suçun kanıtlarla ve vicdani kanıtlarla kesin olarak tespit edildiği ve hukuka aykırılık olmadığı ancak mahkumiyet kararı sonucu olarak verilen hak yoksunluğu cezası, Anayasa Mahkemesinin bazı hükümlerini iptal etmesi sebebiyle yeniden değerlendirilmesi gerektiğinden hüküm BOZULDU. TCK’nın 53. maddesi uyarınca verilen hak yoksunluğunun yerine, Anayasa Mahkemesinin kararına göre TCK’nın 53. maddesinin uygulanması gerektiği belirtildi. Bu şekilde hüküm, düzeltilerek onaylandı. Kanun maddeleri olarak 5846 sayılı Kanun ve 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi gösterilmiştir.

19. Ceza Dairesi 2017/1009 E. , 2017/8067 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Hükmün Açıklanmasının Geri Bırakılması kararlarının infazı kabil kesinleşmiş mahkumiyet kararı niteliğinde olmadığı gözetildiğinde, müsadere hususunda mahallinde her zaman karar verilmesi olanaklı görülmüştür.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun’da öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün BOZULMASINA, bu aykırılık yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, hükümden TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılıp, yerine ""24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı iptal kararı da gözetilerek, kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak, TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına," ibaresi yazılmak suretiyle, başkaca yönleri kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak, DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11/10/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.