5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2016/10759 Esas 2017/8062 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/10759
Karar No: 2017/8062
Karar Tarihi: 11.10.2017

5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2016/10759 Esas 2017/8062 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık suçuyla ilgili olarak verilen hüküm temyiz edilmiştir. Sanığın yokluğunda verilen hüküm doğrudan MERNİS adresinde Tebligat Kanunu'nun 21. maddesi uyarınca tebliğ edildiği anlaşılmıştır. Uzlaşmaya yönelik beyanların hukuken geçerli olmadığı anlaşılmıştır. Özel bir etkin pişmanlık hükmü olan 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu'nun 71. maddesinde öngörülen suçlar yönünden de uzlaşma kurumunun uygulanmasına engel teşkil etmemesi gerektiği kararlaştırılmıştır. Sanık hakkında Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253 ve 254 maddelerinin uygulanması zorunlu görülmüştür. Hüküm bozulmuştur ve yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılması için dosyanın mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak; Tebligat Kanunu'nun 21. maddesi, 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi, Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253 ve 254 maddeleri, 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu'nun 71. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gösterilmiştir.

19. Ceza Dairesi 2016/10759 E. , 2017/8062 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre sanığın yokluğunda verilen hükmün, 07/11/2012 oturumda bildirdiği son adres yerine, usulsüz şekilde, doğrudan MERNİS adresinde Tebligat Kanunu"nun 21. maddesi uyarınca tebliğ edildiği anlaşılmakla; temyizin öğrenme üzerine süresinde olduğunun kabulü ile, yapılan incelemede;
Katılan ... vekilinin 31/01/2012, katılan ... vekilinin 09/02/2012 havale tarihli dilekçelerinde, uzlaşmayı kabul etmediklerini belirttikleri anlaşılmışsa da, bir hakkın doğmadan önce kullanılması söz konusu olamayacağından, uzlaşmaya yönelik beyanların hukuken geçerli olmadığı anlaşılmakla, 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesinde değişiklik yapılarak madde içeriğinden “etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile” ibaresinin çıkarılması nedeniyle özel bir etkin pişmanlık hükmü olan 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu’nun 71. maddesinde öngörülen suçlar yönünden de uzlaşma kurumunun uygulanmasına engel teşkil etmemesi, uzlaşmanın soruşturma ve kovuşturmalarda mutlaka öncelikle uygulanması zorunlu bir maddi ceza hukuku ve ceza muhakemesi hukuku kurumu olması karşısında, sanık hakkında 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik CMK’nın 253 ve 254 maddelerinin uygulanması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 11/10/2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.