Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/6214 Esas 2020/1715 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6214
Karar No: 2020/1715
Karar Tarihi: 03.03.2020

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/6214 Esas 2020/1715 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın çocuklarına tecavüz ettiği suçundan mahkumiyetine karar verdi. Mağdurun ve diğer tanıkların çelişen beyanlarına rağmen, sanığın savunması ve dosya kapsamının değerlendirilmesi sonucunda suçun işlendiği sonucuna varıldı. Sanık müdafisinin temyiz itirazları dikkate alınarak, hüküm bozuldu. Kararda, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca hüküm bozulmasına karar verildi. İlgili kanun maddeleri şu şekildedir:
- 5320 sayılı Kanun, Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun
- 1412 sayılı CMUK, Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'un bazı maddelerinde değişiklik yapılması hakkında Kanun

14. Ceza Dairesi 2018/6214 E. , 2020/1715 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Mağdur ile annesi müşteki ... ve kardeşi tanık ...’in kendi içinde ve birbiriyle çelişen beyanları, müştekinin şikayette bulunduktan bir gün sonra kolluğa başvurarak sanığın çocuklarına tecavüz etmediğini, bu sebeple genital rapor alınmasını istemediği yönündeki 17.09.2008 tarihli beyanı, 27.10.2008 günü Cumhuriyet Savcılığına verdiği ifadesinde mağdur olan oğlunun kendisine sanıktan korkması sebebiyle cinsel istismar eylemine maruz kaldığını söylemesi, savunma ve tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde sanığın atılı suçu işlediğine dair cezalandırılmasına yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilerek beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 03.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.