17. Ceza Dairesi Esas No: 2020/14763 Karar No: 2020/6539
Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/14763 Esas 2020/6539 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçundan mahkum oldu. İstinaf başvurusunun esastan reddedilmesi üzerine, yalnızca hırsızlık suçundan kurulan hükümlü ile ilgili olarak yapılan temyiz davası incelendi ve reddedildi. Dosya içeriği, sanığın eyleminin kanunun öngördüğü suç tipine uygun olduğunu ve kanun maddelerinin doğru olarak uygulandığını gösterdiğinden, karar hukuka uygun bulundu. Kanun maddeleri: 5271 sayılı CMK'nin 288. ve 294. maddeleri, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 61. ve 143. maddeleri.
Kepsut Asliye Ceza Mahkemesinin 2019/21 Esas ve 2019/38 Karar sayılı ilamı ile hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine karşı, sanık müdafiinin CMK"nin 272. ve müteakip maddeleri uyarınca istinaf kanun yoluna başvurması üzerine; duruşma açılarak yapılan yargılama sonucu Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin 10/07/2019 tarihli, 2019/1651 Esas ve 2019/1900 Karar sayılı ilamı ile “Esastan Ret” kararının verildiği ancak sanık ... müdafiinin 25.07.2019 tarihli temyiz dilekçesinde “...verilen kararın ""hırsızlık"" suçu açısından kesinleşmeyen hükmünü...” temyiz ettiğini açıkça belirtmesi karşısında, yalnızca hırsızlık suçundan kurulan hükümle sınırlı olarak ve usulüne uygun biçimde açılan temyiz davası incelenip görüşüldü: 5271 sayılı CMK"nin 288. maddesinin ""Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır."", aynı Kanunun 294. maddesinin ""Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir."" şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanık müdafiinin temyiz isteminin hükmün hukuki yönüne ilişkin olduğu belirlenerek yapılan incelemede; 27/02/2020 tarihli beyan tutanağında, sanık ...’un cezasının onaylanmasını istemediğini, temyiz hakkını kullanmak istediğini belirtmesi karşısında, temyizden feragat nedeniyle sanık müdafiinin temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerektiğine dair tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir. Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde, suçun gece vakti işlendiği kabul edilip belirlenen temel ceza üzerinden doğru olarak ½ oranında artırım yapılmasına karşın uygulama maddesinin 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun “143.” maddesi yerine “43.” maddesi olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak değerlendirilmiştir. Katılanların beyanlarına göre suça konu eşyanın değerinin yaklaşık 25.000 TL olması karşısında; 5237 sayılı TCK"nin 61. maddesi uyarınca suç konusunun önem ve değeri, meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı gözetilerek temel ceza belirlenirken alt sınırdan uzaklaşılması gerekirken alt sınırdan hüküm kurulması, aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır. Dosya içeriğine göre, sanığın eyleminin kanunun öngördüğü suç tipine uyduğu ve kanun maddelerinin doğru olarak uygulandığı, sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla, Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin “İstinaf başvurusunun esastan reddine” dair kararı hukuka uygun bulunduğundan, sanık ... müdafiinin temyiz istemi yerinde görülmediğinden; 5271 sayılı CMK"nin 302/1. maddesi uyarınca, eleştiri dışında usul ve yasaya uygun olan Bölge Adliye Mahkemesi kararına yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİNE, 29/06/2020 günü oy birliğiyle karar verildi.