MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Konut dokunulmazlığını
HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; hükmün açıklanmasının geri bırakılması kurumunun uygulanmama gerekçesi yasal ve yeterli olmasa da, sanığın adli sicil kaydında kasıtlı suçlardan mahkumiyetlerinin bulunması karşısında bozma nedeni yapılmamış ve başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Sanığa yükletilen konut dokunulmazlığını ihlal eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
TCK"nın TCK 116/1. maddesi uyarınca belirlenen 5 ay hapis cezasının TCK"nın 50/1-a maddesi uyarınca adli para cezasına çevrilirken sonuç cezanın 3000 TL yerine 3600 TL adli para cezası olarak sanık hakkında fazla cezaya hükmedilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde ise de bu aykırılık yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan 5320 sayılı yasanın 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesi uyarınca; sonuç adli para cezasının “3000 TL ” adli para cezasına indirilmesi suretiyle tebliğnameye uygun olarak hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.02.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.