Hakaret - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2011/25686 Esas 2013/6351 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/25686
Karar No: 2013/6351
Karar Tarihi: 27.03.2013

Hakaret - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2011/25686 Esas 2013/6351 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanıkların hakaret suçundan mahkum oldukları ve daha önce kasıtlı bir suçtan da mahkum oldukları belirtilmiştir. Ancak geri bırakma kararı için aranan koşulların bulunmadığından, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilememiştir. Sanıkların temyiz itirazları da reddedilerek, hüküm onanmıştır. Ancak mükerrirlere özgü infaz rejimi ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanması konusunda yanılgıya düşülmüştür. Bu nedenle hüküm bozulmuş ve düzeltilerek onanmıştır. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58. maddesi, mükerrirlere özgü infaz rejimini ve infaz sonrası denetimli serbestlik tedbirini düzenlemektedir.

2. Ceza Dairesi 2011/25686 E. , 2013/6351 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıkların daha önce kasıtlı bir suçtan mahkum olduğu anlaşıldığından, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilebilmesi için aranan 5271 sayılı CYY.nın 231/6.maddesinin (a) bendinde yazılı ‘kasıtlı bir suçtan mahkum olmama’ nesnel koşulunun bulunmaması nedeniyle, sanıklar hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemeyeceği belirlenerek yapılan incelemede,
1-Sanık ... hakkında kurulan hükme ilişkin sanığın temyiz itirazları üzerine yapılan incelemede,
Yapılan duruşmaya toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün ONANMASINA,
2-Sanık ... hakkında kurulan hükme ilişkin sanığın temyiz itirazlarına gelince,
Sanığın tekerrüre esas alınan adli sicil kaydındaki Bandırma Asliye Ceza Mahkemesinin 19.09.2000 gün ve 76-717 sayılı mahkumiyet kararının doğrudan verilmiş para cezası olmasına rağmen miktarı itibariyle temyizi kabil ve tekerrüre esas olduğundan tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiş, sanığın adli sicil kaydında yazılı mahkumiyetlerinden, Bandırma Asliye Ceza Mahkemesinin 17.12.2002 gün ve 1467-1006 sayılı ilamındaki cezanın, tekerrüre esas alınan Bandırma Asliye Ceza Mahkemesine ait 19.09.2000 gün ve 76-717 sayılı ilamındaki para cezasından fazla olması nedeniyle adli sicil kaydında yazılı bu mahkumiyet kararının tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Mükerrirlere özgü infaz rejimi ve denetimli serbestlik tedbirinin ne şekilde uygulanacağı, süresi ve bu hususta karar verecek merci 5275 Sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Kanunun 108. maddesinde düzenlenmiş olup, aynı maddenin 5. fıkrası ile tekerrür dolayısıyla belirlenen denetim süresinde koşullu salıvermeye ilişkin hükümlerin uygulanacağı belirtilmiştir.
Bu nedenlerle denetimli serbestlik tedbirinin süresinin infaz aşamasında 5275 Sayılı Kanun hükümleri uyarınca belirlenmesinin gerektiği gözetilerek 5237 sayılı TCK.nun 58. maddesinin 7. fıkrası gereğince hükümlü hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanacağının belirtilmesiyle yetinilmesi gerekirken infazı kısıtlar biçimde 1 yıl süreyle denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 1412 sayılı CMUK’nun 321.maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanunun 322.maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan;
5237 sayılı TCK.nun 58. maddesinin 7. fıkrası gereğince hükümlü hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27/03/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.