Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2012/23786 Esas 2013/1594 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen nafaka davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.


Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davada; ayrı yaşamda haklılık iddiasına dayalı olarak davacı (eş) kadın için aylık 2000 TL tedbir nafakasına hükmolunması talep ve dava edilmiştir.
Mahkemece; davacı (kadın) için istenen tedbir nafakasının kadının sosyal ekonomik durumunun iyi olduğu gerekçesiyle reddi cihetine gidilmiş, hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak, TMK 197.maddesi gereği ayrı yaşamda haklı olan eş diğer eşten tedbir nafakası talebinde bulunabilir.
Tedbir nafakasının niteliği ve yasal düzenleme gereği davalı (koca) birliğin giderlerine gücü oranında katılmak zorundadır (TMK.mad. 186/son). davacı eşin ekonomik durumunun davalı (kocadan) daha iyi olması davalıya (kocaya) ortak giderlere (kira, yakıt, elektrik, su telefon parası vs.) katılma yükümlülüğünden tamamen kurtarmadığı gibi, nafaka bağlanmasına da mani değildir. Ancak bu durum hükmolunan nafaka miktarının tayininde etkili olabilir.
Uyuşmazlık konusu olayda; davacı emekli olup 1100 TL geliri olduğu, davalının da emekli olduğu 1300 TL geliri olduğu davacının başka biriyle beraber yaşadığı anlaşılmaktadır. Davacı kadının ayrı yaşamda haklı olduğu, ayrı yaşamda haklı olan davacı kadın yönünden yukarıda açıklanan ilke ve esaslar ve TMK.nun 4.maddesinde vurgulanan hakkaniyet ilkesi de dikkate alınarak azda olsa bir miktar tedbir nafakasına hükmolunması gerekirken, davacı kadının gelirinin bulunduğu, ekonomik durumunun iyi olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş olması doğru görülmemiş bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 05.02.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.