Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : 245,64 TL maddi ve 2.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Davacının maddi tazminat talebinin kısmen kabulüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Mahkemenin 17.11.2011 tarih, 2011/167 Esas – 2011/160 sayılı kararının davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 02.05.2013 tarih, 2013/7937 Esas – 2013/12291 Karar sayılı ilamı ile ""Koruma tedbirleri nedeniyle zarar görenlere tazminat verilmesini öngören 5271 sayılı CMK"nın 141. maddesi, kişilerin uğradığı maddi ve manevi zararlarının Devlet tarafından karşılanacağını öngörmüş yerleşmiş uygulamalarda da; koruma tedbirleri nedeniyle maddi tazminat hesabında davacıların gerçek zararı tespit edilmeye çalışılmakta, bunun mümkün olmaması halinde ise kişinin en azından temel ihtiyaçlarını karşılayacak, insanca yaşamasına olanak tanıyan en düşük net asgari ücretin tamamı üzerinden belirlenecek miktarın maddi tazminat olarak hesaplanması gerektiğinin gözetilmemesi"" nedeniyle hükmün maddi tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin kısmının bozulmasına karar verilmesi üzerine, yerel mahkemece hükmün maddi tazminata ilişkin bozma ilamına direnme kararı verildiği, kararın davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 24.02.2014 tarih, 12-2013/372024 sayılı tebliğnamesi ile dosyanın maddi tazminata ilişkin direnme hükmü yönünden Yargıtay Ceza Genel Kurulu"na gönderildiği, Ceza Genel Kurulu"nun 10.11.2015 tarih, 2014/12-123 Esas – 2015/380 Karar sayılı ilamı ile “davacının tutuklu kaldığı dönemde iş yerinin açık olup olmadığı, herhangi bir gelir elde edip etmediği araştırılıp, gerçek geliri ve dolayısıyla kazanç kaybının belirlenmesi, bunun mümkün olmaması ya da tespit edilen gelirinin asgari ücretten az olması durumunda, en azından temel ihtiyaçlarını karşılayan, insanca yaşamasına imkân tanıyan en düşük asgari ücretin tamamı üzerinden belirlenecek bir miktarın maddi tazminat olarak belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi isabetsizliğinden” şeklindeki gerekçe ile direnme kararının bozulmasına karar verildiği anlaşıldığından, dosyanın maddi tazminat hükmü açısından incelenmeksizin mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na TEVDİİNE,
2- Davacının manevi tazminat talebinin kısmen kabulüne yönelik temyiz talebinin incelenmesine gelince;
Bozma ilamına uyularak yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davacı vekilinin manevi tazminat miktarının az olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün, ONANMASINA, 31.10.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.