MAHKEMESİ : Sulh Ceza Mahkemesi

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Şüphelinin üzerine atılı ve uzlaşma kapsamında kaldığı anlaşılan basit yaralama suçu nedeniyle şüphelinin uzlaşmak istemesi de dikkate alınarak, 26.07.2007 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 11468 numaralı "Ceza Muhakemesi Kanununa Göre Uzlaştırmanın Uygulanmasına İlişkin Yönetmeliğin" 8/4 maddesinde yer alan "Uzlaşma teklifinde bulunmak için çağrı; telefon, telgraf, faks, elektronik posta gibi araçlardan yararlanılmak suretiyle de yapılabilir. Ancak, bu çağrı uzlaşma teklifi anlamına gelmez. " şeklindeki düzenleme karşısında, müştekiye gönderilen SMS ve müştekinin telefon ile çağrılması şeklindeki davetin uzlaşma teklifi anlamına gelmemesi nedeniyle 5271 sayılı CMK"nin 254.maddesi uyarınca aynı kanunun 253.maddesinde belirtilen esas ve usule göre uzlaşma teklifinde bulunulmadan yargılamaya devam edilerek hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02.06.2015 gününde Üyeler ..... ve ......"ın karşı oyu üzerine oyçokluğu ile karar verildi.

Soruşturma aşamasında, mağdur ..... telefonla aranıp, şahısla görüşülerek 17.02.2013 günü saat 14.30 da .... Adliyesine davet edilerek, uzlaşma teklifi yapılacağı bildirildiği halde, uzlaşma niyet ve düşüncesi mevcut bulunmadığından davete icabet etmemiştir.
Kovuşturma aşamasında, ifadesinin alınması için meşruhatlı davetiye tebliğ edildiği halde, duruşmaya gelmemiş, zorla getirme emri çıkarıldığı halde, ikameti kapalı olduğundan, mağdura ulaşılamamış ve bu nedenle 24.04.2014 tarihli celsede mağdura ulaşılamadığından dinlenmesinden vazgeçilmiştir.
CMK"nin 254/1. maddesinin yollaması ile 253/6. maddesi gereğince mağdura ulaşılamaması halinde, mahkemenin uzlaşma yoluna gidilmeksizin hüküm kurmasında bir isabetsizlik görülmediğinden, tebliğnamedeki düşünce gibi hükmün onanması gerekirken, uzlaşma gerekçesi ile hükmü bozan çoğunluk görüşüne katılmamaktayız.