Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/2619 Esas 2022/857 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 9. Asliye Ticaret Mahkemesi'nce verilen 10.12.2018 gün ve 2018/448 - 2018/1017 sayılı kararı onayan Daire'nin 12.11.2020 gün ve 2020/4822 - 2020/5026 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, taraflar arasında 05.05.2011 tarihli makina alımını konu alan sözleşme uyarınca makinanın 04.07.2011 tarihinde davalı borçlu şirkete teslim edildiğini, davalının 18.10.2011 tarihli ihtarname ile ayıp ihbarında bulunduğunu, ayıp ihbarının süresinde ve usulüne uygun biçimde yapılmadığını, bu sözleşme ilişkisinden kaynaklanan alacaklarının tahsili için başlattıkları icra takibinin itiraz ile durdurulduğunu belirtip, 64.000,19 TL asıl alacak, işlemiş faiz ve diğer eklerine yönelik itirazın iptaline, asıl alacağın sözleşme gereği ödenmesi gereken 15/09/2011 tarihinden itibaren ticari temerrüt faizi işletilip, alacağın % 40'ı oranında inkar tazminatının davalıdan alınmasına karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, sözleşmeye konu makinanın bir çok parçadan oluştuğunu, davacının bu makinayı çalışır halde kurup davalıya teslim etmediğini, 18.10.2011 tarihli ihtar ile davacıdan sistemi çalışır hale getirilmesini istediklerini, davacının bu isteklerini yerine getirmediği için makinanın çalışır hale getirilmesi amacı ile üçüncü kişiden 25.000,00 Euro karşılığı hizmet aldıklarını, davacıya daha önce yapılan ödemeler ve makinanın çalışır hale getirilmesi için üçüncü kişiye yapılan ödeme dikkate alındığında davacıya borçları kalmadığını savunarak davanın reddine ve alacağın % 40'ı oranında kötü niyet tazminatının davacıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda davanın kısmen kabulüne dair verilen kararın davalı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizce onanmıştır.
Davalı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 44,70 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 709,50 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davalıdan alınarak Hazine'ye gelir kaydedilmesine, 07/02/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.