MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : 5237 sayılı TCK’nın 157/1, 168/2, 62, 52/2, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmü sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığa atılı dolandırıcılık suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaşma bürosuna tevdii edildiği ancak; uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Temyiz dışı sanık Kadir"in olay günü ilçe merkezinde bulunan banka önünde beklemekte olan müştekinin yanına giderek Ermeni bir tüccarı aradığını yanında bulunan altınları bozduracağını belirttiği, bu sırada sanık ...’un yanlarına gelerek kendisini sarraf olarak tanıttığı ve altınları kontrol ederek değerinin 10.000 TL civarında olduğunu belirttiği, 2.000 TL ödemek suretiyle altınları aldığı, müştekinin bunun üzerine kendisini de altın almak istediğini söylediği ve 2.000 TL’yi sanıklara verdiği, müştekinin aldığı altını evde kontrol ettiğinde poşet içerisinde üzerinde Bent yazılı altın olmayan bir çakmağın olduğunu anlayarak güvenlik birimlerine başvuruda bulunduğu, sanığın bu şekilde üzerine atılı suçu işlediğinin iddia edildiği olayda,
1-Mahkemenin 23/03/2011 tarih ve 2010/144 E - 2011/48 K sayılı karar ile, dolandırıcılık suçundan TCK "nın 157/, 168/2 ve 52 maddeleri gereğince 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve CMK’nın 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildikten sonra denetim süresi içinde kasıtlı suç işleyen sanık hakkında hükmün TCK’nın 50/3. fıkrasındaki emredici düzenleme dışında aynen açıklanması gerektiği halde, yeni hükümde hapis cezası yanında ayrıca para cezası verilerek hükmün açıklanması,
2-Sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildikten sonra deneme süresi içinde işlenen suçlarla ilgili mahkumiyet hükmüne ilişkin İzmir 6.Sulh Ceza Mahkemesinin 20/11/2013 tarih ve 2013/554 Esas - 2013/965 Karar sayılı ilamı incelendiğinde, sanık hakkında hakaret ve tehdit suçlarından kesin nitelikte adli para cezasına hükmedildiği, 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümlerinin yeniden düzenlendiği ve sanığa isnat edilen TCK"nın 106/1-1. cümle kapsamındaki tehdit suçunun uzlaşma kapsamına alındığı, değişiklikten önceki düzenleme kapsamında da hakaret suçunun uzlaşma kapsamına olduğu, ancak uzlaşma kapsamında bulunmayan bir suçla işlenmesi durumunda bu suçların da uzlaşma kapsamında olmayacağı, tehdit suçu ile birlikte işlenmiş olmaları sebebiyle önceki düzenleme kapsamında hakaret suçunun uzlaşma kapsamında olmayacağı, ancak yeni getirilen düzenleme ile nitelikli tehdit suçu uzlaşma kapsamına alındığından, bu suçla birlikte işlenen hakaret suçunun da uzlaşma kapsamına girdiği anlaşılmakla, 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle, 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 24 ve 25. fıkralarındaki uzlaştırma bürosuna ilişkin düzenleme dikkate alınıp, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanması konusunda mahkemesine ihbarda bulunularak, karar sonucuna göre hükmün açıklanmasına karar verilip verilmeyeceğinin değerlendirilmesinin zorunlu olması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 03/10/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.