Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık, tehlikeli maddelerin izinsiz
olarak bulundurulması veya el değiştirmesi
Hüküm : a-2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan; 2863 sayılı
Kanunun 74/1-1. cümle, TCK"nın 35, 62, 51/1-3, 53, 63,
b-Tehlikeli maddelerin izinsiz olarak bulundurulması veya el
değiştirmesi suçundan; TCK’nın 174/3, 62, 50/1-a, 52/2-4.
maddeleri gereğince mahkumiyet

2863 sayılı Kanuna aykırılık ve tehlikeli maddelerin izinsiz olarak bulundurulması veya el değiştirmesi suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıktan elde edilen 4 adet dinamit lokumunun önemsiz tür ve miktarda kabul edilemeyeceği, sanığın 5237 sayılı TCK’nın 174/1. maddesi uyarınca cezalandırılması gerektiği gözetilmeksizin yazılı biçimde hüküm tesis edilmesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
1- Tehlikeli maddelerin izinsiz olarak bulundurulması veya el değiştirmesi suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde:
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA;
2- 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle, iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerekliliğinin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Kadışehri Sulh Ceza Mahkemesinin 18/01/2012 tarihli, 2010/18 Esas ve 2012/3 Karar sayılı ilk hükmünün sadece sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 19/12/2013 tarihli, 2013/15587 Esas, 2013/29994 Karar sayılı ilamı ile hükmün bozulduğu, ilk hükümde sanık hakkında tayin edilen ceza miktarı üzerinden infazın yapılması gerektiği dikkate alınmaksızın, sanığın neticeten 1 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün (A-8) bendinden sonra gelmek üzere, “Kadışehri Sulh Ceza Mahkemesinin 18/01/2012 tarihli, 2010/18 Esas ve 2012/3 Karar sayılı hükmü sadece sanık tarafından temyiz edildiğinden, 5271 sayılı CMK"nın 307/5 maddesi gereğince, sanık hakkında 1.500 TL adli para cezası üzerinden infazın yapılmasına” cümlesinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 04/02/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.