Taksirle yaralama - suç üstlenme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/14130 Esas 2016/12273 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama, suç üstlenme
Hüküm : 1-Sanık ... hakkında TCK’nın 89/4, 22/3, 53/1, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet,
2-Sanık ... hakkında TCK’nın 270/1-2,
CMK"nın 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılması

Taksirle yaralama suçundan sanık ...’nın mahkumiyetine ilişkin hüküm ile suç üstlenme suçundan sanık ... hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar sanıklar müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-)Sanık ... hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik temyiz itirazının incelenmesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının, 5271 sayılı CMK"nın 231/12. maddesi gereğince itiraza tabi olup temyiz kabiliyeti bulunmadığı, yapılan itirazın mercii tarafından 23.07.2014 tarihli kararla reddine karar verildiği anlaşılmakla, bu konuda yeniden bir karar verilemeyeceği anlaşılmakla, dosyanın incelenmeksizin mahkemesine iadesinin temini için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2- Sanık ..."nın mahkumiyetine yönelik temyiz taleplerinin incelenmesine gelince;
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin eksik incelemeye ve kusur oranına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Taksirle işlenen suçlarda uygulama yeri bulunmadığı gözetilmeden sanık hakkında TCK’nın 53/1. maddesindeki haklardan yoksun bırakılmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen
uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasının hak yoksunluğu uygulamasına ilişkin 6. ve 7. paragraflarının hükümden çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27.10.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.