MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen nafaka davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Dava; iştirak nafakasının artırılması talebine ilişkindir.
Davacı vekili dava dilekçesinde; aylık 100,00 TL olarak ödenen iştirak nafakasının çocuğun ihtiyaçlarını karşılamada yetersiz kaldığını belirterek; 350,00 TL"ye çıkarılmasını talep etmiş, mahkemece davanın kısmen kabulü cihetine gidilerek; nafakanın aylık 250,00 TL"ye çıkarılmasına karar verilmiş, hüküm taraf vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekilinin temyiz itirazları yönünden;
5219 ve 5236 sayılı yasalar ile HUMK. nun 427. Maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2012 tarihinden itibaren 1.690,00 TL"ye çıkarılmıştır.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 06.04.2005 tarih ve 2005/3-169 E; 235 K. sayılı kararı ile nafaka davalarında temyiz ve karar düzeltmede yıllık nafaka miktarının dikkate alınacağı açıklanmıştır.
Hüküm, yıllık nafaka farkı miktarı itibariyle kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kurulu uyarınca Yargıtay"ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz isteminin miktar bakımından reddine karar verilmiştir.
Davalı vekilinin temyiz itirazlarına gelince;
Davalı vekili 31.10.2012 tarihinde tebliğ edilen hükmü 16.11.2012 tarihinde temyiz etmiştir. HUMK.nun 437.nci maddesine göre temyiz süresi geçmiş olduğundan 01.06.1990 gün ve l989/3 E, l990/4 K. Sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme kararı uyarınca davalı vekilinin temyiz isteminin süreden REDDİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 04.02.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.