Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/6650 Esas 2022/897 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ANTALYA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 11. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Antalya 3. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 13.02.2019 tarih ve 2017/221 E- 2019/122 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi'nce verilen 02.07.2020 tarih ve 2019/1427 E- 2020/767 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili tarafından keşide edilip davalı şirkete verilen 30/04/2016 tarihli 60259 nolu 72.000,00 TL bedelli çekin müvekkili hesabından ödendiğini, bu çekin davalıya borç para vermek amacıyla keşide edilip ödendiği halde davalının da borcunu ödememesi üzerine davalı hakkında icra takibin başlatıldığını, davalının itirazı üzerine takibin durduğunu, ileri sürerek, itirazının iptaline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalıya usulüne uygun tebligat yapılmış, ancak davalı davaya cevap vermediği gibi duruşmalara da katılmamıştır.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre; çekin ödeme aracı olduğu ve mevcut bir borcun ödenmesi amacıyla verildiği yolunda yasal karine bulunduğu, çekin borç olarak verildiğini iddia eden davacı tarafın bunu kesin delillerle ispat etmesi gerektiği, davacı tarafın yemin deliline de dayanmadığı ve iddiasını ispat edemediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekili istinaf kanun yoluna başvuruda bulunmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince; Davacı vekili, taraflar arasında ticari ilişki olmadığını ve çek bedelinin borç olarak verildiği iddiasının davacının ticari defterleriyle sabit olduğunu ileri sürmüşse de, bir tacirin ticari defterleri aleyhine delil teşkil edeceğinden ve davacı tarafça çek bedelinin borç olarak davalıya verildiği hususu kesin delillerle ispat edilemediği gerekçesiyle mahkemece verilen davanın reddi kararı yerinde görülmüş, davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.

Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 26,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 08/02/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.