Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hırsızlık davasıyla ilgili beraat kararı temyiz edilmiştir. Mahkeme, çalınan telefonun sadece sanık tarafından kullanılmadığının tespit edildiğini ancak başka kişilerin telefonu da kullanabilecekleri ve sanığın suçu işlediğine dair yeterli kanıtın olmadığını belirterek beraat kararı vermiştir. Ancak temyiz incelemesi sonucu, suç tarihinden sonraki bir aylık sürede tespit edilen diğer numaraların hangi kişiler tarafından kullanıldığının araştırılmaksızın ve sanığın tanıyıp tanımadığı sorulmaksızın eksik kovuşturma sonucu karar verildiğinden dolayı kararın bozulması gerekmiştir. Kararda, Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 2010/5-720 esas sayılı kararı ile de belirtildiği gibi, sanığın savunma ve ispat hakkının korunması gerektiği ve somut deliller ışığında hüküm verilmelidir. Kanun maddeleri olarak, Kararın bozulmasına ilişkin Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 2010/5-720 esas sayılı kararında belirtilen maddeler, Türk Ceza Kanunu'nun 156. maddesi (savunma ve ispat hakkı) ve 158. maddesi (Somut deliller ışığında hüküm verilmesi) olarak görülmektedir.