Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/5933 Esas 2020/12518 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Ceza Adalet Sistemimizde uzlaştırma kurumunu düzenleyen CMK’nın 253 ve 254. maddeleri 24.11.2016 tarih 6763 sayılı Kanunla ve son olarak 17.10.2019 tarih ve 7188 sayılı Kanunla önemli değiş̧ikliklere uğramıştır. 2 Aralık 2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunla, 253. maddenin başlığı "uzlaştırma" olarak değiştirilmiş; uzlaştırma kapsamındaki suçlara bazı suçlar da ilave edilmiş; mağdurun veya suçtan zarar görenin gerçek veya özel hukuk tüzel kiş̧isi olması şartıyla, suça sürüklenen çocuklar yönünden ayrıca, üst sınırı üç yılı geçmeyen hapis veya adli para cezasını gerektiren suçlar da uzlaştırma kapsamına dahil edilmiştir. Öte yandan, etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlarda uzlaştırma yoluna gidilemeyeceğine ilişkin sınırlama kaldırılmıştır. Aynı Kanunla, kovuşturma evresinde uzlaştırma usulüne ilişkin olarak da CMK’nın 254/1. maddesinde değişiklik yapılarak, kovuş̧turma evresinde uzlaş̧tırma işlemlerin gerçekleştirilmesinin davayı görmekte olan mahkeme tarafından yerine getirilmeyerek; kovuşturma dosyasının, uzlaştırma iş̧lemlerinin 253. maddede belirtilen esas ve usûle göre yerine getirilmesi için uzlaş̧tırma bürosuna gönderilmesi usulü benimsenmiştir. 7188 sayılı Kanunun 26. maddesiyle de CMK’nın 253/3. maddesine “birlikte” ibaresinden sonra gelmek üzere “aynı mağdura karşı” ibaresi eklenmiştir. Böylelikle uzlaştırma kapsamına giren bir suçun, bu kapsama girmeyen bir başka suçla birlikte “yalnızca aynı mağdura karşı işlenmiş olması durumu” uzlaştırma hükümlerinin uygulanmasına engel olarak kabul edilerek, uzlaştırma kurumunun uygulama alanı genişletilmiştir. Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı kapsamında denetim süresi içinde sanığın kasten bir suç işlediği ve bu sebeple CMK’nın 231/11. maddesine göre hükmün açıklanması gerektiğine dair ihbara gerekçe olarak gösterilen suçun, belirtilen yeni düzenlemelere göre uzlaştırma kapsamına alınması sebebiyle TCK’nın 2. ve 7. maddeleri gözetilerek bu suç yönünden uzlaştırma hükümlerinin uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 04.06.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.