MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi, taraf vekillerince verilen dilekçeler ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü.
- K A R A R -
Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili istemine ilişkindir.
Mahkemece uyulan bozma kararı gereğince inceleme ve işlem yapılarak hüküm kurulmuş, karar taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Davalılar ... ve ... vekilinin temyiz itirazları yönünden yapılan incelemede ilk kararda tespit edilen kamulaştırma bedeli, kararı temyiz etmeyen adı geçen davalılar yönünden kesinleştiğinden yerinde değildir.
Bu nedenle ... ve ... vekilinin temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir.
Davacı idare vekili ile davalı ... vd.vekilinin temyiz itirazlarına gelince;
Dosyadaki bilgi ve belgelere göre; mahkemece objektif değer artışı ile ilgili bozma dışındaki diğer hususlarda bozma ilamına uyulmuş olup objektif değer artışı yönünden oran değiştirilerek karar verilmiştir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 02.04.2019 gün 2019/5-47E-398K ve 2019/5-48E-397K sayılı kararlarında da belirtildiği gibi mahkemece objektif değer artırıcı unsur yönünden verilen kararın usul hukuku anlamında gerçek bir direnme kararı olmadığı ve yeni hüküm niteliğinde bulunduğu anlaşıldığından, yeni hüküm niteliğindeki kararın usul ve yasaya; diğer hususları da bozmaya uygun olduğundan yazılı şekilde karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bu itibarla davacı idare vekilinin tüm, davalı ... vd.vekilinin ise aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir. Ancak;
Bozma kararı sonrası davalı ..., ..., ..., ... ve ... yönünden oluşan fark bedelin 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 7139 sayılı Yasa ile değişik 10. maddesi uyarınca kararın kesinleşmesine kadar, kesinleşen karara göre davalıya ödenmek üzere 3"er aylık vadeli hesapta nemalandırılmasına karar verildiğinden ve fark bedel davalıya karar tarihi itibariyle ödenemeyeceğinden, aynı Yasanın 10/9. fıkrası uyarınca işletilecek yasal faizin bitiş tarihinin kararın kesinleşme tarihi olması gerektiği düşünülmeden yazılı şekilde karar tarihine kadar yasal faiz işletilmesine karar verilmesi,
Doğru değil ise de; bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden,
Gerekçeli kararın hüküm fıkrasının 3-B numaralı bendinde yer alan (12/11/2018) ibaresinin hükümden çıkartılmasına, yerine (kararın kesinleşme) kelimelerinin yazılmasına,
Hükmün böylece DÜZELTİLEREK ONANMASINA, davacı idare harçtan muaf olduğundan harç alınmamasına, davalıdan peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 31/10/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.