Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/16317 Esas 2016/12251 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK 89/1, 89/2-b, 62/1, 51/1-3. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Kurulan hükmün hukuki bir sonuç doğurmamasına imkan veren ve bu yönüyle sanık lehine olduğunda şüphe bulunmayan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının sanık hakkında uygulanabilmesi için, diğer koşulların varlığının yanında, “Suçun işlenmesiyle mağdurun veya kamunun uğradığı zararın, aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tazmin suretiyle tamamen giderilmesi” gerektiği, incelenen dosyada; katılan vekilinin 03.07.2014 tarihli celsedeki beyanında, tedavi için hastaneye gidiş -geliş yol masrafı ve SGK tarafından karşılanmayan hastane giderleri olmak üzere toplam 800- tl civarında maddi zararlarının olduğunun ayrıca manevi zararlarının da karşılanmamış olduğunu ifade ettiği, dosyada mevcut dekontlardan ise sanığın, katılanın ameliyatı için ameliyatı yapan doktorun hesabına 12.000.-TL, katılanın hesabına da 1500- tl maaş, 400-tl temizlik ücreti olmak üzeri toplam 1.900.-TL ödeme yaparak zarar giderme iradesi gösterdiği anlaşılmakla; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03/02/2009 tarih ve 2009/250-13 sayılı kararı doğrultusunda katılanın basit bir hesapla olay sebebiyle uğradığı zararın tespit edilerek, sanığa, bu zararı karşılaması hususunda imkan tanınıp, 5271 sayılı CMK"nın 231. maddesindeki "hükmün açıklanmasının geri bırakılması"na ilişkin düzenleme gereğince; suçun niteliği, hükmolunan cezanın türü gözetilip dosyada bulunan adli sicil kaydı da değerlendirilerek, sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken “ Sanık, katılanın zararını tamamen tazmin etmediğinden CMK 231. maddesinin düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin unsurları oluşmadığından, sanık lehine bu hükmün uygulanmasına yer olmadığına” şeklindeki yetersiz gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin düzenlemenin uygulanmamasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince tebliğnamedeki isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 27.10.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.