Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/1576 Esas 2022/949 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 21. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 12. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 03.05.2017 tarih ve 2015/311 E. - 2017/269 K. sayılı kararın davacılar vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kısmen kabulüne dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi'nce verilen 20.01.2020 tarih ve 2017/964 E. - 2020/78 K. sayılı kararın duruşmalı olarak Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, duruşma için belirlenen 08.02.2022 günü hazır bulunan davacılar vekili Av. ... ile davalı şirket vekili Av. ... dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili, davalı şirketin %80 payının Turhan ailesinin fertleri ve şirketlerine, %10 payının ... ailesine, %10 payının da müvekkillerine ait olduğunu, 27.03.2015 tarihli genel kurul toplantısında azlığın 17 maddeden ibaret bilgi alma talebinin soyut ve sudan sebeplerle geçiştirildiğini, müvekkillerine hiçbir somut bilgi verilmeden yönetici ortakların oyları ile alınan bilanço ve finansal tabloların tasdikine ilişkin kararın dürüstlük kuralına aykırılık taşıdığını, %10 olumsuz oya karşılık %82 olumlu oyla yönetimin ibra edildiğini, TTK’nın 436/1. maddesine aykırı alınan ibra kararının iptalinin gerektiğini, yönetim kurulu üyelerine aylık 27.500.- TL huzur ücreti ödenmesine karar verildiğini, önceki yıllarda alınan bu tür huzur hakkı kararlarının iptal edildiğini, kararın örtülü kâr dağıtımı anlamına geldiğini, azınlık müvekkillerinin kâr haklarının elinden alındığını ileri sürerek 27.03.2015 tarihli genel kurulda alınan 3, 4 ve 7 nolu kararların iptalini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, şirketin zararda olduğu 2001- 2002 yıllarında da yönetim kurulu üyelerine benzer ücretlerin verildiğini, 2003 ve 2004 yıllarında bu ücretlerin arttırıldığını, 2005 ve 2006 yıllarında da yönetim kurulu başkanının ücretinin 15.000.- TL’ye yükseltildiğini, bu tarihlerde yönetim kurulu başkanı olan ...’in bu ücretleri itirazsız aldığını, iptal davalarında da ücret artırımlarının hukuka uygun olduğunu savunduğunu, belirlenen yönetim kurulu ücretlerinin şirketin öteden beri gelen uygulamalarına uygunluk taşıdığını, tasdik ve ibra kararının alınmasında bir usulsüzlüğün bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, finansal tablolar, bilanço ve gelir tablosu hesaplarının şirket defterleri ile uyumlu olduğu, bilanço ve gelir gider tablosunun muhasebe ilke ve kuralları doğrultusunda tanzim edildiği, yönetim kurulu huzur hakkı ile ilgili tutar dışında diğer genel yönetim giderlerinin genel ticari uygulamalara aykırılık göstermediği, davalı şirket faaliyet raporlarında bu konulara açıklık getirildiği, 2014 yılı faaliyet ve hesaplarından dolayı yönetim kurulunun ibrası ile ilgili olarak 2014 yılı faaliyet raporlarında yönetim kurulu tarafından yapılmış bir usulsüzlüğe rastlanılmadığından ibrada herhangi bir sakınca bulunmadığı, kararlaştırılan yönetim kurulu ücretlerinin şirketin mali yapısı ile doğru orantılı olduğu, davalı şirkette daha önce ödenen huzur haklarının genel kurul toplantı tarihine güncellenmesi sonucu 27.500.- TL net yönetim kurulu ücretinin piyasa fiyatları ve şirketin geleneksel ücret belirlemelerine uygun bulunduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Davacılar vekili, istinaf yoluna başvurmuştur.
Bölge Adlliye Mahkemesince, genel kurul toplantısının 3. maddesi hakkında verilen karara yönelik istinaf itirazları incelendiğinde, 2014 yılına ait finansal tablolar, bilanço ve gelir tablosunda herhangi bir usulsüzlüğün bulunmadığı, ticari defter kayıtlarıyla uyumlu bulunduğu, bilanço, gelir gider tablosunun muhasebe ilke ve kuralları doğrultusunda tanzim edildiği, dava konusu genel kurul toplantısının 4. maddesi ile toplantıya katılan 158.424 paydan 19.320 pay ret oyuna karşı, 139.104 pay kabul oyu ile yönetim kurulu oy çokluğu ile ibra edildiği, kararın nisaba uygun alındığı, yönetim kurulu üyelerinin ibra oylamasına katılmadığı, şirket hisselerinin %60'ının dava dışı İstanbul Ekspress A.Ş.'ye ait olduğu, anılan şirketin ise davalı şirket yöneticilerinin hakimiyeti altında bulunduğu, yöneticilerin ibra kararının oylamasına bizzat veya temsilci aracılığıyla katılmalarının yasaklandığı, yöneticilerle irtibatı bulunan diğer bir pay sahibinin ibra oylamasına katılmasına ilişkin bir sınırlama getirilmediği, yönetim kurulunun ibrasına ilişkin oy kullanan dava dışı İstanbul Ekspress A.Ş.'nin ibrada oydan yoksunluk halinin bulunmadığı, mahkemece bu maddeler hakkında yazılı şekilde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik görülmediği, genel kurulun 7. maddesi ile davalı şirket yönetim kurulu üyelerine aylık net 27.500.- TL ücret ödenmesinin kararlaştırıldığı, anonim şirketlerin yıllık kârının bir kısmını şirket pay sahiplerine kâr payı adı altında dağıttıkları, kâr payı alma hakkı ortakların vazgeçilmez nitelikteki hakları arasında yer aldığı, şirket genel kurulunun ortakların kâr payı alma hakkını herhangi bir şekilde sınırlandırma veya bertaraf etme hak ve yetkisi bulunmadığı, anonim şirkette sermaye oranı itibarıyla çoğunluğu teşkil edenlerin aldıkları genel kurul kararıyla azınlıktaki pay sahiplerinin kârdan pay almalarına engel olamayacakları gibi bu hakkı sınırlandıramayacakları, yönetim kurulu üyelerine yüksek miktarda ücret ödenmesinin kararlaştırılmasının şirket ortaklarına dağıtılacak kâr payını etkileyeceği, bilirkişi kök ve ek raporunda yönetim kurulu üyeleri için kararlaştırılan ücretin fahiş olmadığı tespit edilmiş ise de raporda TÜFE artışına esas alınan yönetim kurulu kararının davacılar tarafından açılan iptal davası sonunda mahkemece iptal edildiği, dosya içerisinde bir sureti bulunan mahkeme ilamlarından davalı şirketin yönetim kurulu üyeleri için belirlenen aylık ücretin fahiş olduğu gerekçesiyle değişik yıllara ilişkin genel kurul kararlarının iptal edildiği, davalı şirketin 14.03.2014 tarihli genel kurulunda yönetim kurulu üyeleri için kararlaştırılan 23.500.- TL ücretin fahiş olduğu gerekçesiyle ücrete ilişkin alınan kararın iptaline ilişkin ilamın da dosya içerisinde yer aldığı, 2014 yılı için yönetim kurulu üyelerine aylık 23.500.- TL ücretin fahiş olduğunun kesin hüküm halini aldığı, bir yıl içerisindeki şirket verilerine göre bir önceki yıla ait verilerden ayrılınmasını gerektirir bir faaliyet ve kâr artırıcı durum olmadığına göre 2015 yılı genel kurulunda yönetim kurulu üyelerine kararlaştırılan 27.500.- TL ücretin fahiş olduğunun kabulünün gerektiği, genel kurul kararının azlık pay sahiplerinin meşru menfaatlerini zedeleyeceği, objektif iyi niyet kurallarına aykırılık taşıdığı gerekçesiyle davacılar vekilinin istinaf başvurusunun kısmen kabulüne, İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasına, davanın kısmen kabulü ile davalı şirketin 27.03.2015 tarihli genel kurulunda 7. madde ile alınan yönetim kurulu üyelerine aylık ücret belirlenmesine ilişkin kararın iptaline, 3. ve 4. maddeleri ile alınan kararların iptal istemlerinin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK'nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK'nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına, Bölge Adliye Mahkemesince emsal alınan 14.03.2014 tarihli genel kurulda yönetim kurulu üyeleri için aylık 23.500.- TL ücret ödenmesine ilişkin kararın “yönetim ve denetim kurulu üyeleri için belirlenen yıllık ücret miktarının şirket kârının yaklaşık %75’ine tekabül ettiği, ortakların kârdan pay alma hakkını sınırlandıracak ölçüde yüksek olduğu” gerekçesiyle iptal edilmesi nedeniyle anılan iptal kararı dava konusu 2014 mali yılında davalı şirketin kârını önemli ölçüde artırdığı bilirkişi raporu ile belirlenen işbu dava için emsal alınamayacaksa da davalı şirketin ortaklık yapısı, iştigal konusu ve faaliyetleri gözetildiğinde yönetim kurulu üyeleri için belirlenen aylık 27.500.- TL ücretin fahiş bulunmasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, takdir olunan 3.815,00 TL duruşma vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacılara verilmesine, aşağıda yazılı bakiye 26,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 09/02/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.