MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Mağdurda meydana gelen yaralanmaya ilişkin olarak Denizli Devlet Hastanesince tanzim olunan 05/04/2015 tarihli geçici raporda mağdurun karın bölgesinden yaralandığı ve hayati tehlike geçirdiğinin belirtildiği, aynı kurum tarafından düzenlenen 06/05/2015 tarihli kati raporda ise meydana gelen yaralanmanın niteliğine yer verilmeksizin mağdurun hayati tehlike geçirdiğinin ifade edilmesi karşısında, mağdura ait tüm tedavi evrakları, geçici ve kati raporlar ile varsa film ve grafilerin en yakın Adli Tıp Kurumuna gönderilerek yaralanmanın niteliği ve ne şekilde hayati tehlikeye neden olduğu konusunda duraksamaya yer vermeyecek şekilde kesin rapor aldırılarak, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25.04.2017 gün, 2015/1167 Esas ve 2017/247 Karar sayılı kararında da belirtildiği üzere, sanığa ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK"nin 87/1-son maddesinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesine aykırı davranılması,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 22.01.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.