KANUN YARARINA BOZMA
Hırsızlık suçundan sanık ...’in, 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b (3 kez) ve 143 (2 kez) maddeleri gereğince 2 yıl 4 ay hapis (2 kez) ve 2 yıl hapis cezaları ile cezalandırılmasına dair İzmir 13. Asliye Ceza Mahkemesinin 21.10.2010 tarih ve 2005/623 esas, 2010/833 karar sayılı kararının Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 05.11.2013 tarih ve 2012/13712 esas, 2013/31785 karar sayılı kararı ile onanarak kesinleşmesini müteakip, sanık müdafii tarafından yapılan yargılamanın yenilenmesi talebinin kabule değer olmadığına ilişkin aynı Mahkemenin 18.03.2015 tarih ve 2005/623 esas, 2010/833 karar sayılı karara karşı yapılan itirazın, 05.03.2005 ve 21.03.2005 tarihlerinde işlenen suçlar yönünden kabulüne dair İzmir 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 27.03.2015 tarih ve 2015/206 değişik iş sayılı kararına karşı, Adalet Bakanlığı"nın 08.06.2016 gün ve 94660652-105-35-5365-2015-11699/37807 sayılı yazısı ile kanun yararına bozma ihbarında bulunulduğundan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 15.06.2016 gün ve 2015/219394 sayılı ihbarnamesiyle Dairemize gönderildiği,
MEZKUR İHBARNAMEDE;
Dosya kapsamına göre; sanık müdafii tarafından yapılan yargılamanın yenilenmesi talebinin kabule değer olmadığına ilişkin İzmir 13. Asliye Ceza Mahkemesinin 18.03.2015 tarih ve 2005/623 esas, 2010/833 karar sayılı kararına karşı yapılan itirazın, İzmir 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 27.03.2015 tarih ve 2015/206 değişik iş sayılı kararı ile hükümlünün 05.03.2015 ve 21.03.2015 tarihlerinde cezaevinde olduğu, atılı suçlardan beraat etme ihtimalinin bulunması nedeniyle 5271 sayılı CMK"nın 311/1-e maddesi gerekçe gösterilerek kabulüne karar verilmiş ise de, sanığın 22.05.2005 tarihli duruşmada alınan ifadesinde, suç tarihlerinde Buca Cezaevinde tutuklu bulunduğunu beyan ettiği, Buca Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğünün 11.08.2005 tarihli yazısında da sanığın 02.03.2005 îla 02.05.2005 tarihlerinde cezaevinde tutuklu bulunduğunun belirtilmiş olması karşısında, bu durumun 5271 sayılı CMK"nın 311/1-e maddesinde düzenlenen "Yeni olaylar veya yeni deliller ortaya konulup da bunlar yalnız başına veya önceden sunulan delillerle birlikte göz önüne alındıklarında sanığın beraatini veya daha hafif bir cezayı içeren kanun hükmünün uygulanması ile mahkûm edilmesini gerektirecek nitelikte olursa" hükmü kapsamında değerlendirilemeyeceği, İzmir 13. Asliye Ceza Mahkemesinin 21.10.2010 tarih ve 2005/623 esas, 2010/833 karar sayılı kararının Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 05.11.2013 tarih ve 2012/13712 esas, 2013/31785 sayılı kararı ile onanarak kesinleşmesi nedeniyle hukuka aykırılığın 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesi kapsamında anılan Dairenin onama kararlarına karşı itiraz yoluna başvurularak giderilebileceği gözetilerek, itirazın reddi yerine yazılı şekilde kabulüne karar verilmesinde isabet görülmediğinden anılan kararın bozulması gerektiğinin ihbar olunduğu anlaşılmıştır.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Kanun yararına bozma istemine dayanan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın ihbar yazısı, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görüldüğünden istemin kabulü ile İzmir 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 27.03.2015 tarih ve 2015/206 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkrasının (a) bendi uyarınca müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 28.06.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.