MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ



Dava dilekçesinde 4.146 TL ecrimisilin kademeli faizi ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulü cihetine gidilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesinde; davalının davacıya ait taşınmaza bina yaptığını belirterek 4.146 TL işgal tazminatının kademeli yasal faizi ile tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı beyanında; davayı kabul etmediğini, gecekondu yaptığını belirtmiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Somut olayda mahkemece kısa kararda "...137,30 TL"nin dönem sonu olan 13.03.2009 tarihinden..." diye hüküm kurulduğu halde gerekçeli kararda "...137,30 TL"nin dönem sonu olan 13.03.2008 tarihinden..." diye hüküm kurulduğu; faizin başlama tarihlerinin farklı olduğu anlaşılmaktadır.
Kısa karar ile gerekçeli kararın hüküm fıkraları arasında çelişki bulunmaktadır.
10.04.1992 gün ve 1991/7 Esas 1992/4 Karar sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca kısa karar ile gerekçeli kararın çelişik bulunması hali bozma nedeni oluşturmaktadır.
Anılan içtihadı birleştirme kararı gereğince, kısa kararla bağlı olmaksızın ve dosya münderecatına göre mahkemece bu hususlar gözönünde tutularak vicdani kanaate göre karar verilmelidir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz olup bu nedenlerle yerinde olan temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün HUMK. nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer yönlerin incelenmesine şimdilik yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 04.02.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.