Danıştay 7. Daire 2016/5880 Esas 2020/5111 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2016/5880
Karar No : 2020/5111

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Petrol ve Ticaret Anonim Şirketi
VEKİLLERİ : Av. …, Av. …
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacının 2011 takvim yılı hesaplarının incelenmesi neticesinde 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu'nun 4. maddesinin 3. fıkrası kapsamında belgesiz mal bulundurduğunun tespit edildiğinden bahisle söz konusu malların tespit tarihindeki emsal bedeli dikkate alınarak 2015 yılının Ocak ayının (1.) dönemi için tek kat vergi ziyaı cezalı olarak re'sen yapılan özel tüketim vergisi tarhiyatının iptali istemiyle dava açılmıştır.

İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Olayda, akaryakıt ve LPG istasyonu işletmeciliği faaliyetinde bulunan davacı nezdinde yapılan inceleme neticesinde düzenlenen vergi inceleme raporu ile, hesaplar üzerinden yapılan kaydi envanterde, davacıya ait olumlu kesafet farkı olduğu ileri sürülen stok fazlalığı bulunduğunun tespit edildiği, fire oranlarının ürünler bazında incelenmesi üzerine; LPG için Petrol İşleri Genel Müdürlüğünce belirlenen yasal fire oranlarını aşan stok fazlalığı bulunduğu saptanan davacı hakkında tespit tarihindeki emsal fiyat üzerinden yapılan vergi ziyaı cezalı özel tüketim vergisi tarhiyatında hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Dava konusu vergi ziyaı cezalı özel tüketim vergisi tarhiyatının dayanağı vergi inceleme raporunun varsayıma dayalı olduğu, belgesiz mal alımının söz konusu olmadığı, olumlu kesafet farkları nedeniyle stokta fazlalığın çıktığı, fiili envanter değil kaydi envanter yapıldığı, kendilerince yapılan fiili envanter neticesinde ortaya çıkan olumlu kesafet farklarının usulüne uygun bir şekilde muhasebeleştirilerek kayıt altına alındığı, vergi kaybına yol açılmadığı, inceleme döneminin 2011 yılına ilişkin olmasına rağmen 2015 yılına ait emsal bedelin hesaplandığı, fire ve kesafet farkının aynı anlamda değerlendirildiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, duruşma yapılmasına gerek görülmeyerek Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Hüküm altına alınan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL'den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, Mahkemece karara bağlanan harcın mahsubundan sonra, kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
4. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 10/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.