Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/6804 Esas 2022/918 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 29.11.2018 tarih ve 2018/131 E. - 2018/435 K. sayılı kararın davalılar vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf istemlerinin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi'nce verilen 10.07.2020 tarih ve 2019/244 E. - 2020/613 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı TPMK vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 1960 yılında bakır ve kurşun üretimine başladığı ve ardından 1980 yılında alüminyum ekstrüzyon üretimine başlamış olduğunu, pencere, kasa ve kapı profilleri ile sektörde bilinen bir firma olduğunu, TPMK nezdinde tescilli 2009/04950/3-10, 2014/02802-12-13-14-15 sıra sayılı çoklu tasarımların sahibi olduğunu, davalılardan ...'ın diğer davalı TPMK'ya 2017/03511 sayılı çoklu tasarım başvurusunda bulunduğunu, başvurularının yayınlandığını, müvekkilinin ilgili başvuruya YİDK nezdinde itiraz ettiğini ve bunun kısmen kabul edildiği ancak diğer itirazlarının kabul görmediğini, müvekkilinin itirazı kabul edilmeyen 2017/03511–02-15-17-19 numaralı tescile konu ürünlerin yenilik ve ayırt edicilik niteliğine haiz olmadığını ileri sürerek 2017/03511– 02-15-17-19 sıra numaralı tasarımlara itirazın reddine yönelik 2018/T-132 sayılı TPMK YİDK kararının iptali ile anılan tasarımların hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı TPMK vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı ... vekili, müvekkiline ait davaya konu edilen 2017/03511 numaralı tasarımların yenilik ve ayırt edicilik nitelikleri bulunduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, iddia, savunma, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; 2017/03511–02, 2017/03511-15, 2017/03511-17, 2017/03511-19 sıra numaralı davalı tasarımlarının itiraza konu örneklerle, hem dış hem de iç yapısı itibarı ile benzer olması ve farklılıkların küçük ayrıntılardan ibaret olması sebebiyle “yenilik ve ayırt edicilik” koşullarını sağlamadığı, dolayısıyla TPMK YİDK'nın 2018/T-132 kararının yerinde olmadığı gerekçesi ile davanın kabulüne, TPMK YİDK'nın 2018/T-132 sayılı kısmi ret kararının 02, 15, 17 ve 19 sıra numaralı tasarımlar yönünden iptaline, davalı adına 2017/03511-02, 15, 17 ve 19 sıra numaralı endüstriyel tasarımların hükümsüzlüğü ile sicilden terkinine karar verilmiştir.
Karara karşı, davalılar vekilleri tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, tüm dosya kapsamına göre yapılan istinaf incelemesi sonucunda; dava konusu tasarımların profil tasarımı olduğu, profilin görünmeyen iç kesitlerinin tasarım ile korunmasının mümkün bulunmadığı (Yargıtay 11. Hukuk Dairesi, 19/04/2012 Tarih, 2010/16520 Esas ve 2012/6388 Karar), dosya kapsamında yapılan bilirkişi incelemesinde, davalının başvurusuna konu tasarımların dış görünümlerinin de değerlendirildiği, bu bağlamda davalının dava konusu tasarımların dış görünümleri itibariyle de “yenilik ve ayırt edicilik” koşullarını sağlamadığının belirlendiği, dolayısıyla mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesi ile, davalılar vekillerinin istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.
Karara karşı, davalı TPMK vekili tarafından temyiz kanun yoluna başvurulmuştur.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı TPMK vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 26,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalı TPMK'dan alınmasına, 09/02/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.