Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2015/10911 Esas 2018/6180 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK"nın 155/2, 168/2, 43/1, 50/1-a, 52/2, 52/4 maddeleri gereğince mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Serbest muhasebeci olan sanığın, şikayetçinin... Güzellik Merkezi isimli işyerine ait prim borçları ile vergi borcunu yatırmak üzere aldığı paraları yatırmayarak hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediğinin iddia olunduğu olayda;
Serbest Muhasebecilerin, 3568 sayılı Kanun"un 2. maddesinde belirtilen görevleri arasında vergi borcu yatırmak olmadığı ayrıca, Türkiye Serbest Muhasebeciler Mali Müşavirler ve Yeminli Mali Müşavirler Odaları Birliği’nin Mecburi Meslek Kararlarına ilişkin 26.01.1996 tarihli Resmi gazete"de yayınlanan 1996/1 sayılı genelgesinin 1. maddesinde yer alan “meslek mensupları, müşteri adına üçüncü kişilere ödeme yapmak üzere her ne isim altında olursa olsun mali değerler alamazlar” şeklindeki hükmüne göre; sanığın şikayetçiden vergi borçlarını yatırmak üzere aldığı paraları yatırmayarak özel işlerinde kullandığının iddia ve kabul olunması karşısında eyleminin görevi ile ilgisi bulunmayıp, suç tarihinde yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK"nın 155/1 maddesindeki güveni kötüye kullanma suçunu oluşturacağı, bu suçun ise takibinin şikayete tabi olup, şikayetçi vekilinin 24/10/2013 tarihli duruşmada şikayetlerini geri aldıkları gözetilerek anılan Kanun"un 99/3.madde ve fıkrası uyarınca sanıktan şikayetin geri alınmasını kabul edip etmediği sorulup sonucuna göre hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de; sanık hakkında hüküm kurulurken temel cezanın belirlenmesinin ardından, önce artırımların, sonrasında indirim sebeplerinin uygulanması gerektiği gözetilmeksizin; hükümde temel cezanın belirlenmesinin ardından önce TCK"nın 168/2 maddesi gereğince cezanın indirilmesi, sonrasında ise TCK"nın 43/1 maddesi gereğince cezanın artırılması yoluna gidilmesi suretiyle yanılgıya düşülmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02/10/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.