Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/10017 Esas 2016/11982 Karar Sayılı İlamı

KANUN YARARINA BOZMA

Hırsızlık suçundan sanık ..."in, 5237 sayılı TCK"nın 142/2-e maddesi uyarınca 3 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına dair İstanbul Anadolu 12. Asliye Ceza Mahkemesinin 11.03.2014 tarih ve 2011/411 esas, 2014/101 karar sayılı kararına karşı, Adalet Bakanlığı"nın 31.05.2016 gün ve 94660652-105-34-11089-2014-Kyb sayılı yazısı ile kanun yararına bozma ihbarında bulunulduğundan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 14.06.2016 gün ve 2016/242344 sayılı ihbarnamesiyle Dairemize gönderildiği,
MEZKUR İHBARNAMEDE;
Dosya kapsamına ve tanıklar ...ve ..."ın beyanlarına göre, sanığın bankomat kartını ... isimli arkadaşına verdiğinin ve kartın kaybolduğundan bahisle iade edilmediğinin anlaşılması karşısında; bu husus araştırılmaksızın ve 5271 sayılı CMK"nın “duruşmanın sona ermesi ve hüküm” kenar başlıklı 223. maddesinin 5. fıkrasında, “Yüklenen suçu işlediğinin sabit olması halinde sanık hakkında mahkûmiyet kararı verilir” şeklindeki düzenleme dikkate alınmaksızın, bir kişinin hiç tanımadığı bir şahsa bankamatik kartını şifresi ile beraber vermesinin mümkün olmayacağı gerekçesiyle mahkûmiyet kararı verilmesi, diğer bir deyişle yeterli ve yoğun şüphenin mahkûmiyet için yeterli olmadığı, kesin delillerin mevcut olması gerektiği gözetilerek, sanığın beraati yerine, yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verilmesinde isabet görülmediğinden anılan kararın bozulması gerektiğinin ihbar olunduğu anlaşılmıştır.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Kanun yararına bozma istemine dayanan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının ihbar yazısı, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görüldüğünden kabulü ile Bilişim sistemlerinin kullanılması suretiyle hırsızlık suçundan hükümlü ... hakkında İstanbul Anadolu 12. Asliye Ceza Mahkemesinin 11.03.2014 tarih ve 2011/411 esas, 2014/101 karar sayılı kararın 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesinin 4. fıkrasının (d) bendi gereğince BOZULMASINA, sanığın hükümlüğüne yeterli, hukuka uygun, kuşkudan uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığından BERAETİNE, VERİLEN CEZANIN KALDIRILMASINA, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 28.06.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.