23. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/550 Karar No: 2020/2488 Karar Tarihi: 07.07.2020
Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2017/550 Esas 2020/2488 Karar Sayılı İlamı
23. Hukuk Dairesi 2017/550 E. , 2020/2488 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi İLK DERECE MAHKEMESİ : Bursa 8. Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki sıra cetveline itiraz davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın esastan reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, davacı müvekkilinin dava dışı borçludan rehin alacaklısı olduğunu, davalının ise borçluyla otopark sözleşmesi imzaladığını ve hapis hakkı kullanarak bedeli paylaşıma konu taşıtlar üzerinde haciz uyguladığını, davacı bankanın rehninin önceki tarihli olduğunu, davalının otopark sözleşmesi nedeniyle rüçhan hakkı bulunmadığı halde sıra cetvelinde öncelikli olarak fahiş pay verildiğini öne sürerek sıra cetvelinin iptalini talep ve dava etmiştir. Davalı vekili, davalı müvekkilinin TBK 580 kapsamında rehin hakkını kullandığını belirterek davanın reddini dilemiştir. Mahkemece iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporları ve tüm dosya kapsamına göre; davalının TBK md. 580 VE İİK md.270 kapsamında aracın muhafazasından kaynaklanan hapis hakkına dayalı takibi neticesinde sıra cetvelinin usulüne uygun olarak düzenlendiği gerekçesiyle davanın reddine dair verilen karar üzerine davacı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir. Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Hapis hakkı İİK’nın 23.maddesi uyarınca rehin kapsamında olup davalı rehin hakkı sahibidir. Araç sicilinde ise davacının rehin hakkı kayıtlıdır. Bu siciller, mahkeme kabulünün aksine alenidir. Davacının rehin sözleşmesinin de önceki tarihli olduğu sabit olduğuna göre iki rehnin karşılaşması halinde önceki tarihli rehne öncelik verileceğinden davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir. Bu itibarla, ilk derece mahkemesi kararının bozulması gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesinin istinaf başvurusunun esastan ret kararının kaldırılmasına yukarı yazılı gerekçeyle Bursa 8. Asliye Hukuk Mahkemesi kararının BOZULMASINA, HMK"nun 373/1. maddesi gereğince dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesine gönderilmesine, peşin alınan harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 07.07.2020 tarihinde oybirliği ile kesin olarak karar verildi.