Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/6285 Esas 2022/1007 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 12. Asliye Ticaret Mahkemesi'nce verilen 15.10.2018 gün ve 2014/416 - 2018/928 sayılı kararı onayan Daire'nin 13.01.2020 gün ve 2019/2052 - 2020/257 sayılı kararı aleyhinde taraf vekilleri tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçelerinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin İMBK’de aracılık faaliyetlerinde bulunmak üzere kurulduğunu, diğer davalıların ise şirketin ortak ve yöneticisi olduklarını, davacıdan bu amaçla 912.000,00 USD tahsil ettiklerini, sonradan şirketin böyle bir yetkisinin olmadığının ortaya çıktığını, davalı gerçek kişilerin şirketi paravan olarak kullandıklarını, alacağın resmi belgeler ve ikrarlarla sabit olduğunu, tahsili için başlatılan icra takibinin itirazla durduğunu iddia ederek itirazın iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiş, daha sonra davasını ıslah ederek, 912.000,00 USD alacağın 01.02.1998 tarihinden itibaren 3095 sayılı Kanun’un 4/a maddesi uyarınca hesaplanacak faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalılar vekili, davalı ... ve davalı şirketin davacıyla hiçbir hukuki ilişkisinin olmadığını, diğer davalının borcun 92.040,00 TL’sini kabul ettiğini, USD üzerinden takip yapılamayacağını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda, alınan bilirkişi raporu uyarınca davacının davalılara 41.780,79 TL ve 299.660,00 USD ödemede bulunduğu, bu ödemelerden davalıların müştereken ve müteselsilen sorumlu olduğu, davacının davasını ıslah ile alacak davasına dönüştürdüğü, TL için avans, USD için 3095 sayılı Yasa'nın 4/a maddesi uyarınca faiz uygulanmasının doğru olacağı gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile 41.780,79 TL'nin takip tarihi olan 10.02.1998’den itibaren avans faizi ile birlikte ve 299.660,00 USD'nin takip tarihi olan 10.02.1998’den itibaren 3095 sayılı Yasa'nın 4/a maddesi uyarınca faiz uygulanmak suretiyle davalılardan müteselsilen alınıp davacıya verilmesine, davacının fazlaya ilişkin isteminin reddine dair hükmün taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 11. Hukuk Dairesi’nce onanmasına karar verilmiştir.
Bu kez, davacı asil ile davalılar vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı asil ile davalılar vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı asil ile davalılar vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 55,00 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 709,50 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacı asil ile davalılardan ayrı ayrı alınarak Hazine'ye gelir kaydedilmesine, 10/02/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.