MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi


Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın zamanaşımı nedeniyle reddine dair verilen hükmün, süresi içinde davacılar vekilince temyiz edilmesi üzerine, dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacılar vekili, dava dışı üçüncü kişilere ait olan ve kullanılan iki aracın karıştığı kazada müvekkillerinin ayrı ayrı çocukları ...,... öldüğünü, davalı sigortanın araçlardan birinin zorunlu mali sorumluluk sigortacısı olduğunu, diğer araç bakımından ise sigortacısı Akdeniz Sigorta A.Ş. iflas ettiği için davalı Güvence Hesabı’nın sorumlu olduğunu, müvekkillerinin destekleri öldüğü için onun destekten yoksun kaldıklarını ileri sürerek, şimdilik her bir davacıdan toplam 6.000,00’er TL destek tazminatının temerrüt faiziyle tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı Güvence Hesabı vekili, zamanaşımı definde bulunmuş, davanın reddini istemiştir.
Davalı ... vekili, davacılara ödeme yaptıklarını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, dosya kapsamına göre, davanın zamanaşımı nedeniyle reddine karar verilmiş; hüküm, davacılar vekilince temyiz edilmiştir.
1- Dava, haksız eyleme dayalı tazminat istemine ilişkindir.
Öncelikle, davalılardan yalnızca Güvence Hesabı vekilince zamanaşımı definde bulunulmuş olup, mahkemece her iki davalı yönünden zamanaşımı def’inin kabulü ile davanın bu
gerekçeyle reddine karar verilmesi doğru değildir. Zira zamanaşımı def’i, kişisel bir savunma nedeni olup yararlanmak isteyen davalı savunma olarak ileri sürmek zorundadır. Müteselsil borçlulardan birinin ileri sürdüğü zamanaşımı def’inden bunu ileri sürmemiş olan diğer müteselsil borçluların yararlanması mümkün değildir. BK.nun 140.maddesine göre zamanaşımı def"i ileri sürülmedikçe hakim re"sen nazara alamaz. Bu nedenle davalı ... bakımından yazılı şekilde hüküm kurulması doğru değildir.
2-Davalı Güvence Hesabı hakkında kurulan hüküm bakımından ise; dava konusu kazada birden fazla kişi öldüğünden, bu davada KTK"nın 109. maddesi yollaması ile olay tarihinde yürürlükteki TCK’nın 102/3. maddesindeki 10 yıllık dava zamanaşımının uygulanması gereklidir. Buna göre, kazanın 01.08.1998 tarihinde meydana geldiği ve bu davanın 31.07.2008 tarihinde açıldığı dikkate alındığında, esasen davanın zamanaşımına uğramadığı gözetilerek, her iki davalı bakımından da davanın esasına girilmesi gerekirken, yazılı gerekçelerle davanın zamanaşımı nedeniyle reddine karar verilmesi isabetsiz olmuş, kararın bu nedenlerle davacılar yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda her iki bentte açıklanan nedenlerle hükmün davacılar yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 26.04.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.