Hizmet nedeni ile güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2015/10374 Esas 2018/6158 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeni ile güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK 155/2, 62, 52, 53 maddeleri gereğince mahkumiyet

Hizmet nedeni ile güveni kötüye kullanma suçundan sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmü sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Sanık ...’nın, bebe konfeksiyon imalatı yapan katılanın iş yerinde, İstanbul"a gönderdiği malların bedellerini tahsil işlemlerini yapmak üzere çalıştığı, sanığın bu işi kapsamında... isimli firmadan yapmış olduğu tahsilattan 22.000TL, ... isimli firmadan yapmış olduğu tahsilattan 13.000TL, Üçler Tekstil isimli firmadan yapmış olduğu tahsilattan ise 18.000 Dolar olmak üzere toplam 35. 000,00 TL ve 18.000 Dolar parayı tahsil edip katılana teslim etmeyerek uhdesine geçirdiği iddia olunan olayda; sanığın aşamalarda atılı suçu işlemediğini, dosya arasında ikrarı içerir belgenin gerçeği yansıtmadığını beyan etmesi ve katılana ait defter ve kayıtlarda ve sanığa ödeme yaptığını beyan eden müşterilen defter ve kayıtlarında alanında uzman bilirkişilerce inceleme yaptırılmamış olması karşısında, gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti bakımından; sanığa ödeme yaptığını ancak sanığın bu ödemeleri katılana teslim etmediğini beyan eden müşterilerin ve katılanın defter ve kayıtlarının alanında uzman bilirkişilere incelettirilip sanığın bu iddialar kapsamında uhdesine para geçirip geçirmediği yönünde ve hangi tarihlerde hangi müşterilerin ne meblağda ödemelerini mal edindiğinin kalem kalem tespiti yönünde rapor düzenlenmesinin ardından, uhdesine para geçirdiğinin tespiti halinde TCK 43.maddesinin uygulanma ihtimalinin tartışılmasının ardından sanık hakkında hüküm kurulması gerekirken, eksik inceleme ve araştırma ile sanığın mahkumiyetine hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin ve katılan vekilinin sübuta dair temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02.10.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.