Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/2159 Esas 2022/956 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 16. Asliye Ticaret Mahkemesi'nce verilen 06.04.2017 gün ve 2014/229 - 2017/260 sayılı kararı bozan Daire'nin 22.10.2020 gün ve 2019/1505 - 2020/4390 sayılı kararı aleyhinde davalılar vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin markası olan "Euromaster" lastik ve ilişkili hizmetlerde (binek, ağır vasıta, iş makinesi ve tarım) Avrupa lideri olan, hafif araç segmentinde hızla gelişen bir marka olarak Avrupa'nın en yaygın lastik dağıtım ağı olan Euromaster, 17 ülkede, 2000'den fazla servis noktasında müşterilerine hizmet verdiğini, müvekkili ile davalı arasında 08.10.2012 tarihinde 5 yıl süreli olarak "franchıse sözleşmesi" imzalandığı, davalı şirketin sözleşmeyi 19.08.2013 tarihinde keşide ettiği fesih bildirimi ile sözleşmeyi tek taraflı olarak feshettiğini, feshin haklı bir sebebe dayanmadığını ve BK'nun 12 ve 125 maddeleri uyarınca müvekkili şirketin zararlarını tanzim etmekle yükümü olduğunu ileri sürerek, taraflar arasındaki sözleşmenin tek taraflı feshi sebebiyle şirketin mahrum kaldığı kazanç karşılığı 98.297,42 TL'nin, sözleşmenin 15.maddesi uyarınca davalı şirketin rekabet etmeme yükümlülüğünü ihlal etmiş olması sebebiyle 65.529,62 TL cezai şart alacağının, sözleşmenin 19.2.2 maddesi uyarınca davacının rekabet etmeme, yeni üyeliklere girmeme taahhüdüne aykırı davranışları için sözleşmeyle öngörülen cezai şart karşılığından şimdilik ve fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla dava tarihine kadar hesaplanan 65.529,62 TL cezai şart alacağının ve müvekkili şirketin manevi zararlarının tazmini için 115.000.-TL manevi tazminat olmak üzere toplam 344.353,66 TL'nin davalıdan tahsiline, masraf ve ücreti vekalete karar verilmesi istenmiştir.
Davalılar vekili, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece göreve ilişkin bozma ilamına uyularak tüm dosya kapsamına göre, davanın reddine dair verilen kararın davacı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizce bozulmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere ve karar düzeltme talebinde bulunan tarafın sıfatına ve ileri sürdüğü karar düzeltme sebeplerine göre davalılar vekilinin yerinde görülmeyen karar düzeltme isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin karar düzeltme istemlerinin HUMK’nun 442. maddesi uyarınca REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 44,70 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 709,50 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davalılardan alınarak Hazine'ye gelir kaydedilmesine, 10/02/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.