MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA : Davacı ile davalı arasındaki dava hakkında, İş Mahkemesince verilen 03.02.2015 tarihli 2012/396 esas ve 2013/348 karar sayılı kararın, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 03.02.2015 tarihli 2013/28364 esas ve 2015/2415 karar sayılı ilamı ile hükmün ONANMASINA karar verilmiş; davacı vekili, kararın maddi hataya dayandığı gerekçesiyle ortadan kaldırılması isteğinde bulunmuştur.
Maddi hatanın giderilmesi isteğini içeren dilekçe ve ekleri incelendi:
Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 10.02.1988 tarihli 1987/2-520 esas ve 1988/89 karar sayılı kararında, Yargıtayca temyiz incelemesinin yapıldığı sırada dosyada bulunan bir belgenin gözden kaçırılması, maddi hata sebebi olarak açıklanmıştır. Ayrıca belirtmek gerekir ki, Yargıtay İçtihadları Birleştirme Büyük Genel Kurulunun 04.02.1959 tarihli 1957/13 esas ve 1959/5 karar sayılı ile 09.05.1960 tarihli 1960/21 esas ve 1960/9 karar sayılı kararlarında açıklandığı üzere, Yargıtayca maddi hata sonucu verilen bir karara mahkemece uyulmasına karar verilmesi halinde dahi usulü kazanılmış hak oluşmaz ve Yargıtayın hatalı bozma kararından dönülmesi mümkündür.
Dosya içeriğine göre, İş Mahkemesince verilen 03.02.2015 tarihli 2012/396 esas ve 2013/348 karar sayılı kararın Dairemizce yazılı gerekçeyle onanmasına karar verilmiş olup davacı yanın temyiz incelemesinin hatalı değerlendirildiği anlaşıldığından, Dairemizin 03.02.2015 tarihli 2013/28364 esas ve 2015/2415 karar sayılı kararının, maddi hataya dayanması sebebiyle ORTADAN KALDIRILMASINA karar verildi.
Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, işçilik alacaklarına yönelik icra takibi yaptıklarını, davalının borca itiraz ettiğini itirazının iptalini ve icra inkar tazminatına hükmedilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, işçinin süresi içinde işe başlamadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacının işe başlama hususunda samimi olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı kanuni süresi içinde davacı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
Dosyadaki bilgi ve belgelere göre davacı lehine kesinleşen işe iade kararı sonrası davacının işe başlatma talebi davalı işverene 13/01/0212 tarihinde tebliğ edilmiş ve işverence 13.02.2012 tarihli ihtarname ile davacı talebinin kabul edildiği belirtilmiştir. Davalının bu ihtarı davacıya 16.02.2012 de tebliğ edilmiş ise de davacnın 15.02.2012 de davalı aleyhine davaya konu olan, kıdem ve ihbar tazminatı istemli icra takibi başlattığı ve takibe davalı tarafça itiraz edildiği görülmüştür.
4857 sayılı İş Kanunu"nun 21. maddesinde işverenin işçiye başlaması için gerekli hazırlıkları yapması amacıyla bir aylık süre tanınmıştır. Bu süre işe davet ihtarnamesi göndermek için tanınan bir süre değil, işe başlatmak için tanınan bir süredir. 21. madde işverenin işçiyi işe başlatmak zorunda olduğundan bahsetmektedir.Bu süre içerisinde işe başlama imkanının tanınması işverenin yükümlülüğüdür. Bir aylık sürenin son günü mesai bitimine doğru ihtarname keşide eden işverenin tebligatın ancak süre dolduktan sonra işçiye tebliğ edileceğini ve işe başlatma tarihinin kanuni sürenin dışında kalacağını bilerek hareket etmiştir. Bu durumda işverenin hakkını dürüstlük kuralına uygun kullanmadığı anlaşılmaktadır.
Mahkemece yukarıda açıklanan hususlar dikkate alınarak davacı taleplerinin değerlendirilmesi gerekirken yanlış gerekçe ile sonuca gidilmesi hatalıdır.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 16.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.