Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/6777 Esas 2022/996 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 29.11.2016 tarih ve 2015/121 E. - 2016/294 K. sayılı kararın davalılar vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf istemlerinin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi'nce verilen 19.06.2020 tarih ve 2019/218 E. - 2020/497 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacının tost makinesi tasarımının 2014/02414 sayılı tasarım belgesi ile adına tescilli olduğunu ancak davalının 23.04.2014 tarihli 2014/03127 numaralı tost makinesi tasarım başvurusuna davacının yaptığı itirazın TPMK YİDK tarafından reddedildiğini, fakat bu kararın yerinde olmadığını, davalının tasarımının yeni ve ayırt edici bir özelliğinin bulunmadığını belirterek 2015-T-49 sayılı YİDK kararının iptali ile 2014/03127 sayılı tasarımın tescilinin hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı TPMK vekili, davalı şirketin başvurusuna konu tasarımın yenilik ve ayırt edicilik vasıflarını haiz olduğu, bu nedenle YİDK kararının usul ve yasaya uygun olduğunu belirterek davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket vekili, seçenek özgürlüğü olmayan tasarım unsurlarının koruma kapsamı dışında olacağını, ürünlerin bir çok özelliğinin ve genel görünümünün farklı olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince yapılan yargılamanın sonunda, davacının 2014/02414 sayılı tasarımı ile davalının 2014 03127 sayılı tasarımı kıyaslandığında bilgilenmiş kullanıcı üzerinde yarattığı genel izlenimde belirgin bir farklılık arz etmediği, davalı tasarımının yenilik özelliğinin bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne, TPMK YİDK 'nın 29/01/2015 tarih 2015-T-49 sayılı kararının iptaline, davalı adına kayıtlı 2014/03127/1 sayılı tasarımın markasının hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmiştir.
Karar, davalı şirket ve davalı TPMK vekili tarafından istinaf edilmiştir.
Bölge adliye mahkemesince yapılan yargılamanın sonucunda, mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davalı şirket ve davalı TPMK vekillerinin istinaf başvurularının HMK'nın 353/1-b.1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
Karar, davalı şirket ve davalı TPMK vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalılar vekillerinin temyiz istemlerinin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, istek halinde aşağıda yazılı 28,10 TL harcın temyiz eden davalılara iadesine, 10/02/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.