Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2016/14875 Esas 2020/465 Karar Sayılı İlamı

1. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/14875
Karar No: 2020/465
Karar Tarihi: 03.02.2020

Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2016/14875 Esas 2020/465 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu dava bir tenkis davasıdır ve davacı, mirasbırakanın kendisine ait olan bir taşınmazı kızına devrettiği gerekçesiyle saklı payının zedelendiği gerekçesiyle tenkis istemiştir. Davalı ise hak düşürücü sürenin geçtiğini ve mirasbırakanın taşınmaz devrini minnet ve şükran duygusuyla yaptığını iddia etmiştir. Mahkeme, mirasbırakanın paylaşım amacıyla hareket ettiğini ve saklı payı zedeleme kastının olmadığı gerekçeleriyle davanın reddine karar vermiştir. Türk Medeni Kanunu'nun 4721 sayılı hükümleri gözetilerek hak düşürücü sürenin geçtiği göz önünde bulundurularak davanın reddine karar verildiği belirtilmiştir. Kararda, kanun maddeleriyle ilgili herhangi bir açıklama veya detay bulunmamaktadır.

1. Hukuk Dairesi 2016/14875 E. , 2020/465 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : TENKİS

Taraflar arasında görülen tenkis davası sonunda, yerel mahkemece davanın reddine ilişkin olarak verilen karar davacı vekili tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi ..."un raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;

-KARAR-

Dava, tenkis isteğine ilişkindir.
Davacı, mirasbırakan annesi ...’nun 3670 parsel sayılı taşınmazını kızı olan davalıya bağışladığını, taşınmaz üzerine inşaat yapılmasıyla temlikten haberdar olduğunu, saklı payının zedelendiğini, devrin mirasçılardan mal kaçırma amacıyla yapıldığını, mirasbırakanın başkaca malı bulunmadığını ileri sürerek tenkis istemiştir.
Davalı, hak düşürücü sürenin geçtiğini, mirasbırakana kendisinin baktığını, mirasbırakanın mallarını çocukları arasında paylaştırdığını, taşınmazın devrinin emeğine karşılık minnet ve şükran duygusuyla yapıldığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, mirasbırakanın paylaştırma amacıyla hareket ettiği, saklı payı zedeleme kastının olmadığı gerekçeleriyle davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriğine, toplanan delillere, hükmün dayandığı yasal ve hukuksal gerekçeye, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve özellikle mirasbırakan Meryem’in ölüm tarihi olan 28.01.2002 tarihi itibariyle 4721 sayılı Türk Medeni Kanunun hükümleri uygulanması gerektiği ve hak düşürücü sürenin geçtiği gözetilerek davanın reddine karar verilmiş olması doğru olduğundan davacının yerinde bulunmayan temyiz itirazının reddiyle, usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı 25.20. TL bakiye onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 03.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.