Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı ve tehdit - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/8129 Esas 2014/14135 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/8129
Karar No: 2014/14135
Karar Tarihi: 11.12.2014

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı ve tehdit - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/8129 Esas 2014/14135 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı ve tehdit suçundan mahkûmiyetine karar vermiştir. Temyiz incelemesinde, tehdit suçuna ilişkin hüküm ise sübutu kabul edilen fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbik edildiğinden reddedilmiştir. Ancak, cinsel istismar suçu için, 5237 sayılı Ceza Kanunu ve sonrasında yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun'un farklı hükümleri bulunması nedeniyle, sanık lehine olan hüküm uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Dolayısıyla, hükmün bozulması ve her iki kanunun ilgili hükümlerinin uygun bir şekilde kararda gösterilerek yeniden değerlendirilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi ve 6545 sayılı Kanun'un 58, 59, 60 ve 61. maddeleri.

14. Ceza Dairesi 2014/8129 E. , 2014/14135 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı ve tehdit
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tehdit suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde;
Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan sanık ve müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı suçundan kurulan hükme yönelik temyize gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı işlenen suçların yeniden düzenlenmesi karşısında; 5237 sayılı TCK.nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların
hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek, lehe olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi ve her iki kanunla ilgili uygulamanın denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi suretiyle yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanık ve müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek hükmün 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.